اشغال اشرف – شماره ۸۷

ادامه سیاست ضد انسانی دولت عراق برای زجرکش کردن مجروحان و فراخوان برای نجات جان مجروحان, نخست وزیری عراق در آخرین ساعات انتقال شماری از مجروحان وخیم به اربیل را متوقف کرد.

مالکی و نیروهای تحت امر او همچنان به سیاست ضد انسانی زجرکش کردن مجروحان حمله ۱۹فروردین ادامه می‌دهند. روز گذشته در حالیکه در اثر فعالیتهای گسترده بین المللی، مقدمات انتقال ۱۱تن از مجروحان خطرناک به بیمارستان اربیل فراهم شده بود،

کمیته سرکوب اشرف در نخست وزیری عراق که دو تن از مسئولان آن تحت تعقیب دادگاه اسپانیا قرار دارند، با انتقال این مجروحان مخالفت کرده و گفته اند مجروحان باید در «بیمارستان عراق جدید» در اشرف که در حقیقت چیزی جز یک شکنجه گاه نیست، معالجه شوند.

آنچه که بر آن نام بیمارستان عراق جدید گذاشته اند، با یک سیاست دیکته شده از سوی رژیم ایران تا کنون باعث فوت شماری از بیماران مجاهد و به شهادت رسیدن شماری از مجروحان حمله ۱۹فروردین و وخیم شدن بیماریها یا جراحتهای بسیاری از افراد شده است. به همین خاطر این شکنجه گاه توسط عموم ساکنان اشرف تحریم شده است و جز در شرایط اضطراری و موارد خطرناک مانند کسانی که مورد اصابت گلوله قرار گرفته اند یا زرهپوشها از روی آنها رد شده یا در کما به سر می برند و دوستانشان آنها را به این محل می برند، هیچیک از ساکنان حاضر نیست به این بیمارستان برود.

رضا هفت برادران، یکی از مجاهدان اشرف و پدر صبا، دختر ۲۹ساله یی که در قتل عام ۱۹فروردین در اثر اصابت گلوله مجروح شد و به خاطر کارشکنی نیروهای عراقی پس از ۲۴ساعت به شهادت رسید، در نامه یی به مراجع بین المللی نوشت: « از وقتی که صبا قسمت بالای پایش مورد اصابت قرار گرفت و شاهرگ و استخوان اصلی اش شکست, من متوجه شدم که آنها یک تونل جهنمی درست کرده اند تا هر کس را که در صحنه نتوانسته اند به قتل برسانند در این تونل تحت نام درمان زجرکش و تمام کش کنند. از بیمارستان موسوم به عراق جدید در اشرف تا جاده اصلی که به بعقوبه می‌رود حدود دو کیلومتر راه است, در این مسیر در هفت نقطه ما را متوقف کردند. در آخرین نقطه به سرگرد عراقی که ستون را بی دلیل متوقف کرده بود و میخواست نفرات همراه بیماران را به اشرف برگرداند، تذکر دادم وضع صبا وخیم است و باید فوری اجازه حرکت دهید. زیر لب به نفر کنار دستی اش گفت: چه خوب ما هم می خواهیم اینها بمیرند. بعد از دو ساعت به جاده اصلی رسیدیم. این اولین منزل وقت کشی بود, بعد ما را به بیمارستان بعقوبه بردند در حالی که رئیس بیمارستان عراق جدید می دانست که عمل مورد احتیاج صبا فقط در بغداد میسر است. اعزام به بعقوبه بخش دیگری از سناریو اتلاف وقت بود…..در بعقوبه وقتی پزشکان گفتند صبا باید فوری به بغداد اعزام شود, یک افسر عراقی که به او رائد یاسر می گفتند, نزد من آمد و گفت برای نجات جان صبا از مجاهدین جدا شو. همین الان بهترین امکانات را برای درمانش فراهم می کنم. و بعد تو و او را به بهترین کشورها مثل فرانسه یا هرجا که تو بخواهی می فرستم…. بعداز نزدیک ۱۴ساعت خونریزی داخلی در ساعت ۲۱شب او را به اتاق عمل در بغداد رساندند, و در شرایطی که من اجازه تحرک نداشتم از من می خواستند که خون برایش تهیه کنم. نتیجه این تونل شکنجه چیزی جز شهادت صبا نبود».

مقاومت ایران بار دیگر برای نجات جان مجروحان و جلوگیری از دست رفتن جانهای بیشتر فراخوان می‌دهد و بار دیگر سه راه حلی را که در اطلاعیه شماره ۷۶ دوم اردیبهشت، خاطرنشان کرده بود یادآوری می‌کند:

– انتقال فوری مجروحان به بیمارستان نیروهای آمریکایی در نزدیکی اشرف

– انتقال به بیمارستان شهر اربیل یا به یک کشور اروپایی

– دسترسی آزادانه مجروحان به خدمات پزشکی در بیمارستانهای عمومی یا کلینیکهای خصوصی در عراق.

 واضح است که هزینه های هر کدام از این سه راه حل به عهده مقاومت ایران خواهد بود.

 دبیرخانه شورای ملی مقاومت ایران

۷اردیبهشت ۱۳۹۰(۲۷آوریل ۲۰۱۱)