تلاش مذبوحانه احمدی نژاد برای مخفی نگاه داشتن برنامه تسلیحاتی اتمی و ممانعت از قاطعیت جهانی
روز جمعه ۲۰ فروردین, پاسدار احمدی نژاد, رئیس جمهور ارتجاع, به یک قدرتنمایی پوشالی و بزرگنمایی ابلهانه از دستاوردهای رژیم در زمینه اتمی و نشان دادن «نسل جدیدی از سانترفیوژها» دست زد. وی گفت: سایت اتمی نطنز, با نصب ۶۰هزار سانترفیوژ از نسل جدید به جای تأمین سوخت مورد نیاز یک نیروگاه برق در سال, سوخت مورد نیاز ۶ نیروگاه را تأمین خواهد کرد.
او همچنین با یک محاسبه دروغین, که هیچ کودکی را نمی فریبد, مدعی شد هزینه تولید برق توسط نیروگاه اتمی بوشهر اگر به راه بیفتد, تقریبأ ۱۰بار ارزانتر از تولید برق توسط نفت است.
در حالیکه رژیم آخوندی در محاصره بحرانهای داخلی و خارجی, بیش از هر زمان دیگر نیازمند دستیابی به بمب اتمی است, با این نمایشهای مسخره میخواهد وانمود کند پروژه های اتمیش, صلح آمیز و هدف نهاییش تولید انرژی است. علاوه بر جنبه های اطلاعاتی, از نظر تکنیکی نیز همه کارشناسان می دانند که تأسیسات اتمی رژیم, برای تولید بمب اتمی شکل گرفته است. علاوه بر کارشناسان خارجی, مقامها و ارگانهای خود رژیم نیز این ادعا, که رژیم توان تولید اورانیوم غنی شده در ابعاد مورد نیاز تولید برق را به زودی کسب خواهد کرد, قویأ رد می کنند.
به اذعان خود رژیم, هزینه تولید انرژی از طریق اتمی در ایران بارها گرانتر از تولید انرژی توسط سوختهای فسیلی مانند نفت است. مجلس رژیم آخوندی در یک گزارش محرمانه کارشناسی در بهمن۱۳۸۲,که پس از افشای سایتهای نطنز و اراک از سوی مقاومت, تهیه شده بود, تصریح می کند: «ایران از نظر ذخایر اورانیوم بسیار فقیر است و معادن شناخته شده موجود تنها می تواند ۲۰درصد سوخت نیروگاه ۱۲۰۰مگاواتی بوشهر را تأمین کند. از این رو می توان انتظار داشت کل اعتبارات منظور شده برای این امر مثل اعتبارات هزینه شده قبل از انقلاب به هدر خواهد رفت». این گزارش می افزاید: «مجلس شورای اسلامی از این دو طرح بزرگ (نطنز و اراک) و پروژه های وابسته مطلع نبوده و مشخص نیست اعتبارات این طرح از کجا تأمین شده و بر اساس چه روالی این طرح شروع و اجرا شده است. کما اینکه در عملکرد سه ساله دولت نیز هیچ گونه اشاره یی به این طرحها نشده است».
در قسمت جمعبندی این گزارش که طی کنفرانسی در پاریس از سوی مقاومت ایران افشا شد, آمده است: «احداث نیروگاه بوشهر از روز اول بر اساس نقطه نظرات غیرکارشناسی شکل گرفت…عدم وجود سوخت اتمی در کشور بزرگترین چالش احداث نیروگاه اتمی به شمار می رود و از این نظر توسعه نیروگاههای اتمی کشور را به خارج وابسته خواهد کرد که با مصالح و منافع کشور منافات دارد. از نظر قیمت تمام شده هر واحد برق تولیدی, قیمت تولید برق نیروگاههای فسیلی با سوخت گاز به مراتب کمتر از نیروگاه اتمی است. هزینه سرمایه گذاری نیروگاههای اتمی نیز ۲ تا ۳برابر سرمایه گذاری نیروهای بخاری فسیلی است. از این رو از دید تولید برق احداث نیروگاههای اتمی منطقی به نظر نمی آید».
احمدی نژاد در عین حال با تبلیغات گوبلزی مانند اینکه «متخصصین و دانشمندان ما تسلط کاملی بر فناوری هستهیی پیدا کردند», «شاید ما تنها کشوری باشیم که همه دستاوردها را از نقطه صفر تا پایان در اختیار داریم», «ظرف۲۴ ساعت اولین محموله سوخت ۲۰درصد به دست آمد» و ضمن اشاره بر داشتن توانایی غنی سازی با استفاده از تکنولوژی لیزری, می خواست چنین القا کند که رژیم در زمینه تکنولوژی اتمی از نقطه بی بازگشت عبور کرده و کار از کار گذشته است و اعمال قاطعیت و تحریم علیه این رژیم نمی تواند نقش بازدارنده یی ایفا کند.
دستیابی به سلاح اتمی تنها وسیله ادامه بقای فاشیسم مذهبی حاکم بر ایران در بحبوحه مخاصمات فزاینده درونی, منفوریت بیسابقه اجتماعی و ایزولاسیون فزاینده بین المللی است که هرگز توان دست کشیدن از آن را ندارد. امری که ضرورت یک موضع قاطع بین المللی از جمله اعمال تحریمهای بلادرنگ و همه جانبه نظامی, تکنولوژیک, دیپلوماتیک, اقتصادی و نفتی را بیش از پیش ضروری می سازد.
دبیرخانه شورای ملی مقاومت
۲۱فروردین۱۳۸۹ (۱۰ آوریل۲۰۱۰)