شکنجه روانی و فیزیکی مجروحان تهاجم به لیبرتی

 در روز چهار شنبه ۲ اسفند نیروهای عراقی،  در یک اقدام ضد انسانی  به دستور کمیته سرکوب تحت امر نخست وزیری عراق برخلاف روال یکسال گذشته از همراهی مترجمان با بیماران در مراجعه به پزشک عراقی در کلینیک لیبرتی جلوگیری کردند.

بیماران به زبان عربی یا انگلیسی مسلط نیستند که بتوانند مشکلات پزشکی خود را مطرح کنند.

به دنبال آن، نمایندگان ساکنان و بیماران ، به نمایندگان و ناظران یونامی مراجعه کرده و از آنها خواستار دخالت برای کنار زدن این محدودیت ضد انسانی شدند. اما آنها متاسفانه هیچ اقدام جدی به عمل نیاوردند.

این ادامه شکنجه روانی و فیزیکی مجاهدان لیبرتی از طریق ممانعت از دسترسی آزادانه به خدمات پزشکی است که از ابتدای تحویلگیری حفاظت اشرف از سوی دولت عراق در ابتدای ۲۰۰۹ جریان داشته و تا کنون باعث شهادت شماری از مجاهدان شده است. روز ۳ دی مجاهد خلق بهروز رحیمیان، یک ماه پس از جلوگیری استخبارات عراق از بستری شدن در بیمارستان، دچار ایست قلبی شد و به شهادت رسید.

گردانندگان کمیته سرکوب در نخست وزیری عراق، مأموران استخبارات و شخص نخست وزیر که همه این محدودیتها و از جمله جلوگیری از همراهی مترجم تحت نظر آنها اعمال می‌شود، مسئول ضایعات ناشی از این محدودیتها و جانهای از دست رفته اند و به همین خاطر باید مورد تعقیب و محاکمه قرار گیرند. یونامی و مارتین کوبلر نیز به خاطر سکوت در مقابل این محاصره ضد انسانی و ضایعات ناشی از آن باید پاسخگو باشند.

مقاومت ایران برای لغو این محدودیتهای ضد انسانی و تأمین دسترسی آزادانه ساکنان لیبرتی به خدمات پزشکی خواستار دخالت فوری کمیسر عالی پناهندگان و دبیرکل ملل متحد و دولت آمریکا، که در قبال سلامت و امنیت ساکنان مسئول هستند، می باشد.

 دبیرخانه شورای ملی مقاوت ایران

۲ اسفند ۱۳۹۱ (۲۰ فوریه ۲۰۱۳ )