شصت و دومین قطعنامه محكومیت نقض حقوق بشر در ایران، در مجمع ملل متحد به تصویب رسید

مریم رجوی: آخوندهای حاكم كه 62 بار در ملل متحد محكوم شده اند باید بخاطر جنایت علیه بشریت محاكمه  شوند.

پنجشنبه شب 26آذر 1394 مجمع عمومی ملل متحد، نقض وحشیانه و سیستماتیك حقوق بشر در ایران به ویژه اعدامهای جمعی و خودسرانه و خشونت و تبعیض فزاینده علیه زنان و اقلیتهای مذهبی و قومی را طی قطعنامه یی قویا محكوم كرد. این شصت و دومین قطعنامه محكومیت رژیم ضد بشری آخوندی توسط ملل متحد است.

خانم مریم رجوی، رئیس جمهور برگزیده مقاومت ایران ضمن استقبال از این قطعنامه گفت: نقض فزاینده حقوق بشر در ایران و محكومیت رژیم آخوندی در بالاترین مرجع بین المللی آنهم برای سالهای متوالی و طی سه دهه  نشان می دهد كه این رژیم جایی در جامعه بین المللی ندارد و باید از آن طرد شود. قاتلان مردم ایران كه اعدام 120 هزار زندانی سیاسی و 7 قتل عام در اشرف و لیبرتی بخشی از كارنامه سیاه آنان است باید توسط شورای امنیت ملل متحد مورد محاسبه قرار گرفته و به خاطر جنایت علیه بشریت محاكمه شوند. این تنها راه احترام گذاشتن به آرای اكثریت كشورهای جهان علیه نقض حقوق بشر در ایران در 30 سال گذشته است. به خصوص كه عموم سردمداران كنونی رژیم در 35سال گذشته در مناصب كلیدی قرار داشته و در جنایت علیه بشریت سهیم بوده اند.

خانم رجوی افزود: این محاسبه كه با سكوت در مقابل نقض حقوق بشر در ایران می توان پروژه های اتمی این رژیم و صدور تروریزم و بنیادگرایی آن را مهار نمود، یك اشتباه خطرناك است كه از منافع كوتاه مدت اقتصادی و ملاحظات تنگ نظرانه سیاسی ناشی می شود. بی عملی در مقابل جنایت علیه بشریت، از سوی رژیم آخوندی چراغ سبز برای ادامه كشتار و شكنجه تلقی می شود و آن را در جنگ افروزی در سوریه و عراق و تمامی منطقه تشویق می كند و رژیم را مطمئن می سازد كه جامعه جهانی در مقابله با تلاشهایش برای دستیابی به بمب اتمی جدی نیست.

قطعنامه «نگرانی جدی خود را از تناوب بالا و اجرای احكام اعدام در نبود سیستمهای حفاظتی شناخته شده بین المللی …. و همچنین تحمیل و انجام حكم اعدام علیه نوجوانان و افرادی که در زمان ارتکاب جرم كمتر از  ۱۸ سال سن داشته اند» ابراز كرد و «برای لغو مجازات مرگ» و ممنوعیت «شکنجه یا سایر رفتارها و مجازات بیرحمانه، غیرانسانی یا اهانت آمیز…. در قانون و در عمل» فراخوان داد.

قطعنامه از «تبعیض و دیگر موارد نقض حقوق بشر علیه زنان و دختران» و «خشونت علیه پیروان اقلیتهای مذهبی به رسمیت شناخته شده یا ناشده» قویاً ابراز نگرانی كرد و از رژیم ایران خواست به همه اشكال تبعیض و خشونت علیه زنان و اقلیتهای مذهبی و قومی و زبانی در قانون و در عمل پایان دهد.

قطعنامه خواستار پایان دادن « به اعمال محدودیتهای شدید و گسترده علیه حق آزادی بیان، ابراز عقیده، انجمنها و تجمعات صلح آمیز …» و آزادی كسانی كه «خودسرانه بازداشت» شده اند، گردید.

دبیرخانه شورای ملی مقاومت ایران

26 آذر ۱۳۹۴ (17 دسامبر۲۰۱۵)