انتقال مزدوران اطلاعات و نیروی قدس تحت عنوان خانواده مجاهدین به لیبرتی توسط سفارت رژیم آخوندی و كمیته سركوب

روز سه‌شنبه 25 فروردین 94 عوامل كمیته سركوب اشرف و لیبرتی ازجمله سرهنگ صادق محمدکاظم و سرگرد احمد خضیر، یك گروه از مأموران وزارت اطلاعات رژیم آخوندی و نیروی تروریستی قدس را زیر عنوان خانواده مجاهدان لیبرتی به محل گروهان پلیس حفاظت كمپ لیبرتی بردند، به شناسایی اطراف كمپ پرداخته و پس از چند ساعت آن‌ها را برگرداندند.

بر اساس گزارش‌هایی كه از داخل كشور به مقاومت رسیده، مزدوران قرار است روزهای بعد نیز به لیبرتی برده شوند.
این مأموران در حالی به لیبرتی منتقل شدند كه برای نزدیك شدن به این كمپ باید از چندین نقطه بازرسی عبور كرد و رد شدن از آن‌ها تنها با كمك نیروهای امنیتی عراقی امکان‌پذیر است. 
سفر این افراد به عراق و حضور آن‌ها در لیبرتی كه به‌طور كامل توسط سفارت رژیم آخوندی در بغداد سازمان داده‌شده، بدون تردید امنیت مجاهدان لیبرتی را به خطر انداخته و زمینه‌ساز كشتار و حمام خون‌های بعدی در لیبرتی است. این امر  به‌وضوح یادداشت تفاهم امضاءشده بین دولت عراق و ملل متحد در 25 دسامبر 2011 و تعهدات مكتوب و مكرر آمریكا و ملل متحد نسبت به امنیت و سلامت ساكنان لیبرتی را نقض می‌کند. 
در روز 6 آذر 1393 مقاومت ایران طی اطلاعیه‌ای هشدار داد كه وزارت اطلاعات آخوندی و نیروی قدس درصددند بار دیگر شماری از مأموران و مزدوران خود را زیر نام خانواده مجاهدین و دیدارهای خانوادگی به عراق اعزام نمایند تا به یك كارزار كثیف علیه مجاهدان لیبرتی مبادرت كنند. 
پاسدار حسن دانایی فر سفیر رژیم آخوندی در بغداد در روز 26 آبان ماه 1393 كه به اشرف رفته بود «اظهار امیدواری کرد که به‌زودی خانواده‌های دردمند و رنج‌کشیده اعضای سازمان مجاهدین خلق به دیدار با عزیزانشان در اردوگاه لیبرتی نایل گردند و به جدائی و حرمان آنان پایان داده شود». این پاسدار جنایتكار یك ماه قبل از آن در 24 مهر در دیدار با یكی از عوامل وزارت اطلاعات در سفارت رژیم آخوندی گفته بود «به تلاش‌هایش برای برقراری ارتباط بین اعضای گرفتار در فرقه رجوی و خانواده‌هایشان ادامه داده و در این راه از تمامی ظرفیت‌های سفارت جمهوری اسلامی ایران در عراق استفاده نماید» (سایتهای وزارت اطلاعات).
رژیم آخوندی از بهمن 1388 تا دی‌ماه سال 1390 با اعزام گروهی از مزدوران تحت عنوان خانواده مجاهدین و استقرار آن‌ها در كنار اشرف به‌صورت شبانه‌روزی با 320 بلندگو به شكنجه روانی ساكنان اشرف مشغول بود. قبل از قتل‌عام 10 شهریور 1392 در اشرف نیز رژیم آخوندی گروهی از همین مزدوران را در اطراف اشرف مستقر كرده بود. 
انتقال مزدوران وزارت اطلاعات به لیبرتی در حالی است كه هزاران عضو خانواده ساكنان لیبرتی كه در اروپا و آمریكا زندگی می‌کنند یا خود را به‌زحمت از ایران به این كشورها می‌رسانند، 7 سال است به‌رغم مراجعات متعدد به سفارت‌های عراق هیچ‌گاه اجازه ورود به عراق و دیدار با فرزان دانشان را نیافتند. در همین دوران نه وكلای مجاهدین و نه پارلمانترها و فعالان حقوق بشر و حتی نمایندگان مجلس عراق اجازه ورود به اشرف یا لیبرتی را نداشته‌اند.
پیش‌ازاین در پی نامه اعتراضی نماینده ساكنان لیبرتی به معاون یونامی در مورد انتقال مأموران رژیم به اطراف لیبرتی، معاون نماینده ویژه دبیر کل در عراق در روز 15 اكتبر 2012 نوشت: «مقامات عراقی چنین موضوعی را قاطعانه رد كرده است و … قویا می‌گویند چنین چیزی را توهین به حاكمیت ملی خودشان می‌دانند. مضافا بر این من به شما اطمینان می‌دهم كه یونامی با اطمینان مطلق هیچ‌کسی را به‌هیچ‌عنوان اجازه نمی‌دهد به كمپ لیبرتی دست یابد». 
مقاومت ایران ضمن هشدار و یادآوری این حقیقت كه فرستادن مزدوران رژیم آخوندی به كمپ لیبرتی مقدمه به راه انداختن یك كشتار دیگر است و با تأكید بر اینكه مداخله دادن رژیم ایران در پرونده ساكنان یك اقدام مجرمانه است دولت آمریكا و ملل متحد را كه بارها و به‌صورت مكتوب نسبت به‌سلامت و امنیت ساكنان كمپ لیبرتی متعهد شده‌اند به اقدام فوری برای جلوگیری از هرگونه تحركی از سوی رژیم ایران و عوامل و مزدوران آن در اطراف كمپ لیبرتی تحت هر عنوانی فرامی‌خواند.

دبیرخانه شورای ملی مقاومت ایران-پاریس
26 فروردین 1394 (15 آوریل 2015)