ایران: فراخوان مقاومت ایران به رسیدگی فوری به زندانیان سیاسی بیمار و آزادی بی قید و شرط آنها

مقاومت ایران عموم مراجع بین المللی مدافع حقوق بشر به ویژه کمیسر عالی حقوق بشر، گزارشگر شکنجه و سایر مجازاتهای وحشیانه و غیر انسانی، گزارشگر حقوق انسانها در بهره گیری از بالاترین استانداردهای سلامت جسمی و روانی، گروه كار بازداشتهای خودسرانه و گزارشگر ویژه وضعیت حقوق بشر در ایران را به اقدامی فوری و مؤثر برای آزادی بی قید و شرط زندانیان سیاسی بیمار و برخورداری سریع آنها از مراقبتهای فوری و ضروری پزشكی فرا می خواند

و خواستار تشكیل یک هیأت حقیقت یاب بین المللی برای تحقیق درباره وضعیت فاجعه بار زندانهای این رژیم است.

محروم كردن زندانیان از دسترسی به خدمات پزشكی که به منظور در هم شکستن و زجركش كردن آنها صورت می‌گیرد، از مصادیق بارز جنایت علیه بشریت است. این شیوه ضدانسانی شمار بالایی از زندانیان را در معرض خطر جانی یا آسیبهای جبران ناپذیر جسمی قرار داده است.

افشین سهراب‌زاده، ۲۶ساله زندانی سیاسی کرد به سرطان روده مبتلا است اما دژخیمان از انتقال وی به بیمارستان جلوگیری می کنند. او به خاطر خونریزی شدید داخلی بسیار نحیف شده و وزنش به ۴۰ کیلو کاهش یافته و از مشکلات تنفسی نیز رنج می برد. وی هفت سال پیش دستگیر و در یك دادگاه نمایشی به ۲۵ سال زندان و تبعید به زندان میناب كه شرایط بسیار طاقت فرسایی دارد، محكوم شده است. اطلاعات پاسداران در كرمانشاه صبح روز شنبه ۱۸ اردیبهشت کاوه سهراب زاده برادر افشین را به خاطر اطلاع رسانی در مورد بیماری برادرش و تلاش برای بهبود او بازداشت کردند.

امید کوکبی فیزیکدان اتمی ۳۴ساله که مدتها از تومور بدخیم سرطانی در کلیه اش رنج می برد، به خاطر تأخیر عمدی در درمان، در هفته های اخیر به ناچار مورد عمل جراحی قرار گرفت و کلیه راست او را برداشتند. دژخیمان حتی در بیمارستان او را با زنجیر به تخت بسته بودند. او دانشجوی فوق دکترای فیزیک اتمی است و از پنج سال پیش به خاطر همکاری نکردن با پروژه بمب سازی ر‌ژیم بازداشت شد و پس از تحمل انواع شكنجه های فیزیكی و روانی به اتهام مسخره « ارتباط با دول متخاصم و کسب مال نامشروع» به ۱۰ سال حبس محکوم گردید.

علیرضا گلی‌پور ۳۰ساله، به رغم ابتلا به تومور سرطانی در ریه و خونریزی شدید و مستمر بینی از مراقبتهای پزشکی محروم است. وی که دانشجوی مخابرات و كارمند وزارت ارتباطات و از بازداشت شدگان قیام ۸۸ بود، بار دیگر در مهر ۹۱ بازداشت شد. او پس از ماهها شکنجه و حبس در سلولهای انفرادی، به بند مجرمان عادی در زندان اوین منتقل و توسط باندهای مافیایی رژیم در زندان مورد اذیت و آزار قرار گرفته و خانواده اش نیز به طور مستمر مورد تهدید قرار دارند.

علی معزی ۶۶ ساله از تومور مثانه، بیماری پروستات و ناراحتی کلیه رنج می برد. دژخیمان نه تنها از انجام عمل جراحی بر روی او جلوگیری می کنند بلکه به رغم پایان یافتن دوران محکومیتش با پرونده سازی مجدد او را به یک سال حبس اضافی محکوم کردند. وی از زندانیان سیاسی دهه۶۰ است که به خاطر دیدار با فرزندانش در کمپ اشرف زندانی شده است.

زینب جلالیان، ۴۴ساله، زندانی سیاسی کرد، بر اثر ابتلا به بیماری چشم در معرض نابینایی است. او همچنین مبتلا به بیماری حاد روده است. دژخیمان اعزامش به بیمارستان را مشروط به گروگان نگهداشتن یکی از اعضای جوان خانواده کرده اند. وی در اسفند سال ۸۶ دستگیر و به اتهام آخوند ساخته «محاربه و..» به حبس ابد محکوم شد.

عبدالفتاح سلطانی، وکیل ۶۳ساله، از بیماری قلبی، دیسک کمر و گردن، نوسان فشار خون و مشکلات جدی گوارشی رنج می برد و به تازگی به طور غیرطبیعی دچار کاهش وزن شده است. آقای سلطانی در خرداد ۱۳۸۸ دستگیر و به اتهام ُ«فعالیت تبلیغی علیه نظام» به ۱۰سال حبس محکوم شد. دفاع از كارگران، دانشجویان و روزنامه نگاران زندانی از جمله جرایم او است.

 محسن دانش‌پور مقدم، ۷۳ساله، به خاطر تحمل شرایط وخامت بار زندان و سالخوردگی دچار انواع بیماریها ازجمله گرفتگی عروق و نارسایی حاد قلبی، آرتروز زانو و دیسک کمر و … است. وی در ۶ دیماه ۸۸ به همراه همسر، پسر، عروس خود دستگیر وبه اتهام ارتباط با مجاهدین بازداشت و به اعدام محکوم شد.

 مسعود عرب چوبدار، در روز ٣ اردیبهشت در زندان گوهر دشت بر اثر افت شدید فشار خون به اغما رفت. دست راست وی نیز بر اثر شکنجه به شدت آسیب دیده است. در روز ۹ اردیبهشت شکنجه گرانی که تحت نام دکتر در زندان شاغلند وی را از بهداری اخراج کرده و به بند باز گرداندند. وی در اعتراض به عدم تفکیک زندانیان و انتقال به بند مجرمان عادی در اعتصاب غذا به سر می برد. وی در سال ۹۲ دستگیر و به سه سال حبس محکوم شده است.

آیت الله حسین کاظمینی بروجردی، از بیماریهای قلب، ریه، كلیه، قند، آسم، پارکینسون و ضعف بینایی رنج می‌برد. او در مهر 85 در یك محاكمه فرمایشی به ۱۱سال زندان محکوم شد. در روز۱۹ فروردین سال جاری (۷ آوریل ۲۰۱۶) او به نحو مشكوكی مسموم شد که در اثر آن دچار دردهای شدید به‌ویژه در ناحیه پا و کاهش شدید بینایی شده است.

دبیرخانه شورای ملی مقاومت ایران

۱۸ اردیبهشت ۱۳۹۵ (۷ مه ۲۰۱۶)