نوزدهمین روز اعتراضهای سراسری پرستاران، حمله وحوش خامنه‌ای و دستگیری شماری از پرستاران

امروز چهارشنبه ۳۱ مرداد پرستاران کشور برای نوزدهمین روز در تهران و شهرهای مختلف از جمله مشهد، تبریز، اهواز، رشت، کرمانشاه، اصفهان، دهدشت، جهرم، آبادان، مریوان و… در اعتراض به وضعیت وخامت بار معیشتی، فشار طاقت فرسای کار و غارت حقوقشان دست به اعتراض زدند. در تهران پرستاران مقابل وزارت بهداشت، در اهواز در مقابل دانشگاه جندی‌شاپور، در کرمانشاه مقابل دانشگاه علوم پزشکی و در مریوان در مقابل بیمارستان فجر تجمع کردند. پرستاران در رشت در خیابانها دست به راهپیمایی اعتراضی زدند. کارشناسان و پرستاران فوریت‌های پزشکی تبریز نیز دست به تجمع زدند.

دیروز سه‌شنبه ۳۰ مرداد نیز پرستاران در شهرهای مختلف از جمله در  بیمارستان‌های مشهد، نیشابور، همدان، آبادان و جهرم تجمعات اعتراضی بر پا کردند. در مشهد پرستاران بیمارستانهای شریعتی، ابن سینا، امام رضا، هاشمی نژاد دست به اعتراض زدند و ماماها نیز به پرستاران معترض پیوستند. نیروهای سرکوبگر مسیرهای بیمارستان امام رضا را بستند و در محل تجمع پرستاران مأموران زیادی مستقر کردند. پرستاران از راه‌های فرعی خود را به جلوی بیمارستان رساندند. در جلوی بیمارستان امام رضا نیز نیروهای سرکوبگر به تجمع پرستاران حمله کردند ولی پرستاران به مقابله با آنها برخاستند.

روز دوشنبه 29 مرداد پرستاران در ۱۲ بیمارستان در مشهد شامل بیمارستان‌های امام رضا، طالقانی، اکبر، ولایت، ام البنین، خاتم الانبیاء (تخصصی چشم)، منتصریه، امداد، شریعتی، ابن‌سینا، دکتر شیخ و هاشمی نژاد تجمعات اعتراضی بر پا کردند و تعدادی از پرستاران فوریتهای پیش بیمارستانی دانشگاه علوم پزشکی نیز به اعتصاب کنندگان ملحق شدند. در اراک پرستاران در بیمارستانهای امیر المؤمنین، ولیعصر، خوانساری و امیرکبیر دست به اعتراض زدند. نیروی سرکوبگر انتظامی به تجمع کنندگان در بیمارستان امیرکبیر یورش برد که با مقاومت آنان مواجه شد. به نوشته ایرنا ۲۹ مرداد:‌ «در اراک ۲۹ مرداد معاون فرهنگی و اجتماعی انتظامی استان مرکزی از بازداشت دو تن در تجمع اعتراضی پرستاران، خبر داد…. برای آنان پرونده تشکیل و تحویل مراجع قضائی شدند.»..

اضافه‌کاری اجباری، شیفتهای طولانی ۱۲ساعته و سطح بسیار پایین حقوق، پرستاران را به زیر خط فقر برده و توان زندگی حداقلی را از آنها سلب کرده است. رژیم مصوبات و قراردادهای خودش با پرستاران را هم زیر پا می‌گذارد و از اجرای تعرفه‌گذاری خدماتی با آنها خودداری می‌کند. به گفته فریدون مرادی عضو شورای عالی نظام پرستاری ماهانه ۱۵۰ تا ۲۰۰ پرستار مهاجرت می‌کنند.

پرستاران در تجمعات اعتراضی خود شعار می‌دادند: «فقط کف خیابون، به‌دست میاد حقمون»، «قدرت ما جمع ماست، حاصل دسترنج ماست»، «پرستار داد بزن حقتو فریاد بزن»، «فقط شعار شنیدیم، هیچ ثمری ندیدیم»، «هزینه ها دلاریه، حقوق ما ریالیه»، «وعده وعید کافیه، سفره ما خالیه»، «با کرونا جنگیدیم، حمایتی ندیدیم»، «از شیراز تا مشهد، اعتصاب اعتصاب»، «پرستار می‌میرد، ذلت نمی پذیرد»، «وعده وعید نمی خوایم، ما حقمونو می خوایم»، «یک اختلاس کم بشه، حق ما داده میشه»، «برای تغییر فردا، امروز متحد شویم»، «نترسید، نترسید، ما همه با هم هستیم»، «فکر نکنید یه روزه، وعده ما هر روزه».

هفته گذشته محمد شریفی مقدم، دبیرکل خانه پرستار گفت: «در ۱۰۰ سال تاریخ پرستاری مدرن کشور، اولین بار است که اعتراض به‌شکل «دست از کار کشیدن» اتفاق می‌افتد. بدترین کاری که پرستاران انجام می‌دهند رانندگی در اسنپ است که دو برابر پرستاری، درآمد دارند» (سایت حکومتی رویداد ۲۴ مرداد). همین فرد به وبسایت «خانه پرستار» روز ۲۹ مرداد گفت: «وزارت بهداشت بخشی از مشکل است، پرستاران معترض از تشکل‌های پرستاری عبور کرده‌اند. آن‌ها حرف ما یا نظام پرستاری یا معاونت پرستاری وزارت بهداشت را گوش نمی‌کنند. گروهی که بخشی از مشکل است، نمی‌تواند مطالبات پرستاران را در شورای عالی امنیت ملی نمایندگی کنند». عباس عبادی، معاون وزارت بهداشت گفت: «در حوزه پرستاری با چالش‌های جدی روبه‌رو هستیم که در مرز نقطه جوش و بحران است» (سایت جماران 30مرداد).

خانم مریم رجوی رئیس جمهور برگزیده مقاومت با درود به پرستاران زحمتکش و دلسوز گفت آنها با استمرار اعتراضات و مقاومت در برابر تعرض نیروهای سرکوبگر، خشم اکثریت قریب به اتفاق مردم و عموم کارگران و زحمتکشان از رژیم را بازتاب میکنند. وی افزود حمایت از پرستاران که شبانه‌روز به ملت ایران خدمت می‌کنند وظیفه میهنی و اخلاقی و انسانی است.

خانم رجوی تاکید کرد پرستاران در حالی در سخت ترین شرایط به سر می‌برند که سرمایه‌های کشور و داراییهای مردم توسط باندهای جنایتکار حاکم چپاول می‌شود یا در پروژه‌های سرکوب و تروریسم و جنگ‌افروزی که هدفش حفظ نظام منحوس ولایت‌فقیه است به هدر می‌رود. استقرار دموکراسی و حاکمیت مردم، تنها راه پایان‌دادن به ظلم و ستمی است که اقشار مردم ایران از آن رنج می‌برند.

دبیرخانه شورای ملی مقاومت ایران

۳۱  مرداد ۱۴۰۳ (۲۱ اوت ۲۰۲۴)