ایران: اعتصاب غذای زندانیان در زندان مركزی تهران

اعتصاب غذای زندانیان زندان مركزی تهران (فشافویه) در اعتراض به اعمال فشارها و شرایط قرون وسطایی این زندان كه از 8 مرداد شروع شده بود همچنان ادامه دارد. اعتصاب كنندگان از جمله زندانیانی هستند كه به تازگی از زندان اوین به فاز 4 این زندان انتقال یافته اند.

این اعتصاب پس از آن آغاز شد كه دژخیمان گارد زندان، یك زندانی به نام عباس آهونبر(ahoonabar) ، را كه دست به اعتصاب غذا زده بود، به شدت مورد ضرب و جرح قرار دادند و موهای سر او را تراشیدند. این وحشیگریها كه برای زهرچشم گرفتن از زندانیان و تشدید فضای ارعاب در زندان صورت گرفت، به اعتصاب غذای 500تن از زندانیان فاز چهار زندان مركزی تهران منجر شد.

زندان مركزی تهران كه به تازگی در بیابانهای جاده تهران-قم ساخته شده شرایطی قرون وسطایی دارد. دژخیمان زندانیان را در هوای گرم تابستان از ساعت 9صبح تا یك بعد از ظهر به محوطه زندان و زیر آفتاب می فرستند. وضعیت بهداشتی این زندان اسفبار است، بخش زیادی از زندانیان محلی برای استراحت ندارند و شبها مجبورند كنار توالتها و راهروهای بند بخوابند. فقدان رسیدگیهای درمانی، قطع مكرر گاز و آب و نبودن وسایل سرمایش، زندانیان را به شدت تحت فشار قرار داده است. هرگونه اعتراض زندانیان به این شرایط وخیم به شدت توسط گارد زندان سركوب می شود.

در این زندان كه به زندان فشافویه یا حسن آباد قم نیز شناخته می شود از زندانیان بیگاری كشیده می شود. در هر شیفت حدود 600 زندانی در اردوگاه موسوم به كشت و صنعت و واحدهای تابعه آن به بیگاری مشغولند. 450تن نیز در كارگاههای سازمان زندانها كه به طور كامل در كنترل سپاه و وزارت اطلاعات رژیم است بیگاری می كنند.

انتقال عجولانه زندانیان به این محل كه هنوز زیرساختهای آن آماده نشده، در راستای طرح رژیم آخوندی برای تخریب زندان اوین و انتقال زندانیان به محلی پرت و دور افتاده است. سردژخیم سهراب سلیمانی، مدیرکل زندانهای تهران، پیش از این گفته بود كه تا پایان سال 94 ، ۳۵۰۰ زندانی از اوین، گوهردشت و قزلحصار به زندان تهران بزرگ منتقل خواهند شد (خبرگزاری تسنیم نیروی تروریستی قدس-22تیر94).

 بازجویان و شكنجه گران بارها زندانیان مقاوم را تهدید كرده اند كه با انتقال آنها به زندان مركزی تهران، همگی را قتل عام می كنند و آب از آب تكان نخواهد خورد.

رژیم آخوندی با تخریب زندان اوین و با انتقال زندانیان به بیابانهای خارج از تهران در صدد است خانواده های زندانیان را كه با تجمع در مقابل زندانها علیه ستم و سركوب رژیم دست به اعتراض می زنند، منزوی كند تا صدای اعتراض و دادخواهی آنها به جایی نرسد. همچنین خانواده ها و بستگان زندانیان برای رفتن به این منطقه پرت و دور افتاده با مشكلات مضاعف و هزینه های بسا سنگین تر رو به رو خواهند شد و به این ترتیب زندانیان بیش از پیش ایزوله شده و تحت فشار قرار خواهند گرفت.

دبیرخانه شورای ملی مقاومت ایران

12 مرداد1394 (3 اوت 2015)