ایران: 43 اعدام طی 9 روز

این اعدامها سه اعدام در ملأعام و اعدام دست كم سه جوان از جمله یك جوان كه در هنگام بازداشت 14ساله بود و دو زن را شامل می شد.

به دنبال شكست مذاكرات اتمی و همزمان با افزایش بیسابقه قمیت نان فاشیسم دینی حاكم بر ایران در هراس از خیزشهای بنیان كن اجتماعی بر ابعاد اعدامهای جمعی افزوده است. با اعدام 18 زندانی در روز 11 آذر شمار اعدامها در فاصله روزهای 3تا 11اذر به 43 نفر بالغ می شود كه عمده آنها مخفیانه صورت گرفته است.

برخی از اعدامهای ثبت شده در این فاصله به شرح زیر است:

در روز 11 آذر 11زندانی در زندان قزل حصار كرج اعدام شدند. یك زن زندانی و همسر زندانیش و یك تبعه افغانستان در میان اعدام شدگان بودند. این پنجمین سری اعدام جمعی در این زندان طی هفته های اخیر است. به دنبال انتقال این زندانیان به سلولهای انفرادی در روز 10 آذر برای اجرای حكم اعدام، زندانیان بند 2زندان قزل حصار در اعتراض به اعدامهای جمعی و به منظور توقف اعدام همزنجیران خود دست به اعتصاب غذا زدند. رئیس زندان اعتصاب كنندگان را تهدید كرد در صورت ادامه اعتراض 200نفر را اعدام خواهد كرد.

در همان روز 11 آذر چهار زندانی شامل یك زن در زندان مركزی ارومیه و سه زندانی دیگر در زندان بندرعباس اعدام شدند.

در روز 7 آذر 2 زندانی در اردبیل و قم اعدام شدند.

در روز 6 آذر 3زندانی در شهرستان جغتای و مشهد در ملأعام اعدام شدند. زندانی اعدام شده در جغتای- در استان خراسان رضوی – یك جوان 20 ساله بود كه دژخیمان به رغم رضایت شاكیان او را اعدام كردند.

در روز چهارشنبه 5 آذر 5زندانی به طور جمعی در زندان گوهردشت كرج و دو زندانی دیگراز جمله یك جوان 23 ساله در زندان قزوین و یك زندانی در زندان ساری اعدام شدند.

در روز 4 آذر 10 زندانی به‌طور جمعی در زندان قزلحصار کرج به دار آویخته شدند.

در همین روز دژخیمان رحیم نورالله زاده، یك زندانی جوان را كه به هنگام دستگیری فقط 14سال سن داشت، در زندان تبریز حلق آویز كردند. علاوه بر رحیم نورالله زاده، درمیان زندانیانی كه به تازگی اعدام شده اند، فردین جعفریان، احد اکبری، بهنام حکیم خانی، محسن مقدم نیز به هنگام بازداشت كمتر از 18سال داشتند.

در روز 3 آذر یك زندانی در زندان مركزی كاشان اعدام شد.

همچنین در هفته اول آذرماه عوامل نیروهای انتظامی رژیم چهار تن را در شهرستان چرام در استان كهگیلویه و بویر احمد شلاق زدند. محمد موسوی، فرمانده انتظامی چرام گفت: «امنیت مردم [بخوانید حكومت آخوندی] برای دستگاههای قضایی، امنیتی و انتظامی مهمترین دغدغه است و در اجرای این وظیفه هرگز کوتاهی نکرده و نخواهند کرد. …دستگاه قضایی در برخورد با آنان به هیچ وجه مسامحه نخواهد کرد».

سكوت و بی عملی جامعه جهانی در مقابل مجازاتهای ضد انسانی و اعدامهای جمعی و خودسرانه در ایران، فاشیسم دینی حاكم را در ادامه این سیاستها تشویق كرده است. این رژیم قرون وسطایی به خاطر جنایت علیه بشریت باید از جامعه ملل طرد و پرونده جنایاتش به شورای امنیت احاله شود. سردمداران این رژیم كه ننگ بشریت معاصر هستند، باید در مقابل عدالت قرار گیرند.

دبیرخانه شورای ملی مقاومت ایران

12 آذر 1393 (3 دسامبر2014)