پیام رئیس جمهور برگزیده مقاومت مریم رجوی به اجلاس پارلمانی در لندن

 رئیس جمهور برگزیده مقاومت مریم رجوی روز سه شنبه ۷ آبان، طی پیامی به اجلاس پارلمانی باشرکت نمایندگان مجلسین عوام و اعیان انگلستان که به آزادی ۷گروگان اشرفی فراخوان دادند، گفت:

نمایندگان محترم، خانمها و آقایان!
خوشحالم که فرصتی به‌دست آمده که بار دیگر با شما صحبت کنم. اجازه بدهید قدردانی عمیقم را به تمامی اعضای محترم مجلسین عوام و اعیان برای تلاشهای خستگی ناپذیرشان برای مردم ایران در نبردشان برای آزادی و دموکراسی  ابراز کنم.
می‌خواهم به‌طور خلاصه در مورد دو مسأله مهم مربوط به تحولات جاری در ایران صحبت کنم.

حدود دو ماه بعد از کشتار اشرف در ۱۰ شهریور، جامعه بین المللی هنوز دولت عراق را مسئول این جنایت علیه بشریت نمی‌داند. ۷ گروگان در اسارت هستند و خطر انتقال آنها به فاشیسم مذهبی حاکم بر ایران وجود دارد.
دولت بریتانیا، همراه با سازمان ملل، آمریکا و سایر دولتها جنایت را محکوم کرده‌اند؛ اما آنها از شناسایی جنایتکاران و محکوم کردن عاملان آن، یعنی نخست‌وزیر عراق نوری مالکی و اربابانش در ایران، سر باز می‌زنند. و حال آن که  آنها همه فاکتها و نمونه ها را می‌دانند و تمامی جزئیات حمله، از جمله اسامی فرماندهان عراقی در صحنه، به آنها داده شده است.
آنها دو دلیل واقعی و یک بهانه دارند. دلایل واقعی عبارتست از قراردادهای تجاری با عراق و دیگری تلاش برای مماشات با فاشیسم دینی حاکم بر ایران به عنوان حاکم واقعی عراق. از آن جایی که دلایل واقعی، فضاحت بار است، یک بهانه موجه هم این است که آنها در محافل خصوصی، می‌گویند مالکی بسیار ضربه‌پذیر است و ما نباید فشار بیشتری بر او وارد کنیم.
این رفتار، مقدمه یی برای فاجعه دیگری است. به این ترتیب، آمریکا و انگلستان و برخی کشورهای اروپایی، با مسئول نشناختن مالکی و در فقدان یک رویکرد قاطع در مقابل دولت عراق، برای آزادی گروگانها، عملاً مشوق مالکی برای ادامه سرکوب و کشتار هستند.

من همچنین میخواهم در مورد ناامنی خطرناک لیبرتی هشدار بدهم. ملاها صریحاً گفته اند که پس از اشرف، نوبت لیبرتی است. من مردم، مجلس و دولت بریتانیا را برای جلوگیری از یک فاجعه انسانی، به کمک فرامی‌خوانم.
زمان آن فرا رسیده که دولتهای غربی در مقابل دیکتاتوری عراق جدید که خود خالق او بوده اند بایستند و تا آزادی گروگانها و تضمین های بین‌المللی برای حفاظت لیبرتی، کمکهای تسلیحاتی و اقتصادی خود را به این دولت قطع کنند.
دولت انگلیس باید پاسخ بدهد که چرا تاکنون از پذیرش بیماران و مجروحان و حتی پناهندگان خودش، سرباز زده است؟

اعضای محترم مجلس!

کشتار اشرف توسط نیروهای عراقی به درخواست فاشیسم مذهبی حاکم بر ایران، قبل از هر چیز انعکاس ترس رژیم آخوندی از مقاومت است.
بحران اقتصادی، افزایش جنگ قدرت و دعواهای درونی همراه با افزایش نارضایتی مردمی، رژیم را آسیب پذیرتر ساخته و در نتیجه بیشتر برای بقای خود می‌ترسد. به همین دلیل، آنها به هر جنایتی برای از بین بردن آلترناتیو دموکراتیک رژیمشان دست می‌زنند.
تحت فشارهای داخلی و تحریمهای بین المللی، رژیم همچنین دست به یک نمایش مدراسیون زده و امید دارد که بار دیگر این توهم را در غرب ایجاد کند که شاید امکان این باشد که رژیم رفتار خود را عوض کند. این یک سراب است که عواقب مخربی برای مردم ایران و صلح و امنیت جهان خواهد داشت.
در مورد مسأله هسته‌یی، به‌رغم هیاهوی تبلیغاتی در غرب، مذاکره‌کننده آنها بعد از بازگشت به ایران گفت «ما به آنها هیچ تعهدی ندادیم … هیچکدام از مرز سرخهای کشور موضوع بحث و گفتگو نبود». او بعداً گفت «تیم مذاکره‌کننده ایران قویاً بر حق مسلم کشور و اینکه تیم هسته‌یی برای حفاظت از آن احساس تعهد می‌کند، تاکید کرد». همزمان، روحانی، رئیس جمهور رژیم گفت؛ حرکت دیپلوماتیک دولت باعث ستایش دولتها از دموکراسی در ایران و توقف روند تحریم ها علیه ایران شده است.
من هشدار می‌دهم که در مسأله هسته یی، شاخص های روشنی وجود دارد که اگر رژیم ایران به آنها تن ندهد، هیچ قصدی جز فریبکاری به منظور لغو تحریمها ندارد:
-اجرای قطعنامه های شورای امنیت و توقف کامل غنی سازی
-امضای پروتکل الحاقی با بازرسیهای سرزده در رابطه با همه سایتهای اعلام شده و اعلام نشده.
هر چیزی کمتر از این، تسلیم شدن به فاشیسم مذهبی است و نام آن مماشات است و نه چیز دیگر.
مایلم تأکید کنم: نمی‌توانیم اجازه بدهیم که سیاست مماشات همانطور که وینستون چرچیل گفت ”به جنگ و ننگ“ بینجامد. من از این پارلمان می‌خواهم که نگذارد تاریخ تکرار شود.
من یک هشدار مهمتر هم دارم، و آن اینکه: مساله ایران در موضوع اتمی خلاصه نمی‌شود. دو مساله بزرگتر وجود دارد؛ نقض وحشتناک و سیستماتیک حقوق بشر و مداخلات مرگبار این رژیم در منطقه، به خصوص عراق و سوریه و لبنان، و به باد دادن سرمایه‌های مردم ایران در جنگ افروزی منطقه یی.
در چند ماه گذشته، اعدامها در ایران رو به افزایش بوده است. بیش از۲۵۰ نفر از اوایل خرداد اعدام شده اند. آیا این مدراسیونی است که بر پایه آن دولت انگلیس خواهان پیشرفت روابطش با رژیم است؟
زمان آن فرارسیده است که دولتها با واقعیت روبرو شوند و از مردم ایران و مبارزه‌شان برای تغییر رژیم و برقراری آزادی و دموکراسی حمایت کنند.
متشکرم

سه‌شنبه، ۰۷ آبان ۱۳۹۲