اعتصاب غذای بیش از ۲۰۰۰زندانی در زندان قزل حصار در اعتراض به اعدامهای گروهی و شرایط زندان

 تهدید زندانیان اعتصابی به اجرای حکم اعدام ۱۰۰تن از آنان.

به دنبال اعتصاب غذای بیش از ۲۰۰۰ زندانی در زندان قزل حصار کرج، دژخیمان رژیم تهدید کردند که در صورت ادامه اعتصاب ۱۰۰تن از آنان را اعدام خواهند کرد. روز اول خرداد، در سومین روز اعتصاب شماری از زندانیان از بندهای مختلف در حالیکه دستها و پاهایشان در زنجیر بود نزد سردژخیم حسینی، رئیس زندان قزل حصار برده شدند.

او با تهدید و برخوردهای غیرانسانی درصدد بود آنها و دیگر زندانیان را از ادامه اعتصاب غذا باز دارد. اما زندانیان اعتصابی تأکید کردند که تا تحقق خواستهایشان به اعتصاب خود ادامه خواهند داد. حسینی با تهدید اینکه حکم اعدام ۱۰۰تن از آنان را به مورد اجرا خواهد گذاشت و با فرستادن شماری از آنها به سلول انفرادی تلاش کرد از ادامه اعتصاب جلوگیری کند. دژخیمان برای اعمال فشار به زندانیان فروشگاههای زندان را بسته اند.

از روز سه شنبه ۳۱اردیبهشت، زندانیان سالنهای ۱، ۲ و ۳ واحد ۲ زندان قزل حصار که حدود ۲۰۰۰ زندانی دارد، در اعتراض به اعدامهای جمعی، شرایط جهنمی زندان و همچنین گماردن یکی از دژخیمان به نام مرادی به ریاست زندان، دست به اعتصاب غذا زده اند. سردژخیم مرادی در شورش اسفند۸۹ زندانیان این بند، که به کشته شدن شمار بالایی از زندانیان به ضرب گلوله های نیروهای ضدشورش منجر شد،  تعدادی از زندانیان را به ضرب گلوله از پای درآورد.

زندان قزل حصار بزرگترین زندان ایران و یکی از بزرگترین زندانهای خاورمیانه است. شمار زندانیان آن دست کم ۲۲هزار نفر ارزیابی می‌شود واحد ۲ این زندان به زندانیان متهم به قاچاق مواد مخدر اختصاص دارد که دست کم ۶۰۰۰زندانی در آن تلنبار شده‌اند. بسیاری از آنان محکوم به اعدام هستند. در سالن ۴ این واحد زندانیان اتباع افغانستان که آنها نیز بیشترشان محکوم به اعدام هستند، نگهداری می شوند.

زندان قزل حصار، چیزی بیشتر از یک اردوگاه مرگ نیست و در آن زندانیان از کمترین امکانات صنفی، بهداشتی و درمانی برخوردار نیستند. آنها حتی از کمترین امکان برای استراحت برخوردار نیستند و مجبورند شب را در راهروها، سرویسهای بهداشتی، حمام و راه پله ها سر کنند. فروشگاههای زندان موادی که تاریخ مصرف آنها گذشته است را به چند برابر قیمت به زندانیان که عموما از طبقات محروم جامعه هستند، می فروشند. مواد مخدر به وفور توسط باندهای مافیایی درون زندان که تحت امر مقامات زندان هستند، به فروش می رسد. زندانیانی که به این شرایط دهشتناک اعتراض کرده اند، توسط باندهای مافیایی به قتل رسیده اند.

 دژخیمان خامنه ای هر هفته گروهی از زندانیان این بند را به طور جمعی و عمدتاً به طور مخفیانه اعدام می‌کنند. خبر و اطلاعات مربوط به اعدام شدگان هرگز به بیرون از زندان درز پیدا نمی کند. اعدام این زندانیان که خود از قربانیان رژیم تبهکار ولایت فقیه هستند، به اتهام قاچاق مواد مخدر در حالی است که سرنخ قاچاق مواد مخدر در دست سپاه پاسداران و وزارت اطلاعات خامنه ای است. به اذعان سردژخیم محسنی اژه ای، از مقامهای قوه قضاییه رژیم «بعضی از افرادی که مواد مخدر از انها کشف می‌شود قاچاقچی اصلی نیستند. قاقچاقچی اصلی این افراد را اجیر کرده و فریب می‌دهد در حالی که خودش در جای امنی نشسته است و فرد دیگری به جای او محاکمه و حتی اعدام می‌شود» ‏(رسانه های حکومتی-۱۹ مهر ۸۹).

مقاومت ایران عموم مراجع بین المللی و ارگانهای حقوق بشری را به ارجاع پرونده این رژیم ضدبشری به شورای امنیت ملل متحد و محاکمه سران جنایتکار آن در محاکم بین المللی فرا می خواند.

 دبیرخانه شورای ملی مقاومت ایران

۲خرداد۱۳۹۲ (۲۳مه ۲۰۱۳)