هفت دروغ عمده از سوی کوبلر و ضرورت همراهی نمایندگان آمریکا و کمیساریا با ماموران کوبلر در لیبرتی

 روز  ۲۱فروردین ساکنان لیبرتی در یک نامه مشترک (با ۳۰۷۸ امضا) به دبیرکل و کمیسر عالی پناهندگان ملل متحد نوشتند «از شما  به طور رسمی درخواست می‌کنیم مارتین کوبلر را از دخالت در امور ما، در همه زمینه ها منع کنید. دلایل زیادی وجود دارد که او در باره پرونده ما با دیکتاتوری ایران همکاری کند و ما هیچ اعتمادی به او نداریم».

روز گذشته ( ۲۴فروردین) کوبلر به تلافی جویی پرداخت و در یک نامه ۴۰۰ کلمه ای به خانم رجوی ۷ دروغ عمده برای ترمیم اعتبار برباد رفته خود بهم بافت.

۱-کوبلر می نویسد: «از پاسخ شما به پیام هفته گذشته خود بسیار متشکرم».

اما تشکر غلیظ آقای کوبلر، چیزی جز تشکرات سخیف از خویشتن نیست زیرا خانم رجوی از ۲۶ ژوییه ۲۰۱۲ هیچ ملاقات یا مکاتبه ای با کوبلر نداشته و هیچ پاسخی به او نداده است. نماینده ساکنان نیز از ۱۵ نوامبر ۲۰۱۲ به نامه های کوبلر پاسخ نداده و فقط در ۷ فوریه به او نوشت «ایمیل ۶ فوریه ۲۰۱۳ شما مملو از مطالب غیر واقعی است و من نگرانم که راه را برای اعمال فشار و سرکوب ساکنان اشرف و لیبرتی و سلب مالکیت از آنها هموار کند».

۲-کوبلر می نویسد: «من در مقابل خود آخرین آمار تی وال های بزرگ و کوچک، سنگرها و کیسه های شن و تجهیزات حفاظت شخصی و تجهیزات اورژانس در کلینیک ( لیبرتی) را دارم».

او میخواهد با تردستی چنین القا کند که دست کم بخشی از درخواستهای مبرم امنیتی ساکنان حل و فصل شده است. در حالیکه حتی یک تی وال از ۱۷۵۰۰ تی وال حفاظ بنگالها برگردانده نشده است، کیسه های شن برغم توافقهای اولیه بدستور وزیر اطلاعات رژیم ایران اجازه ورود نیافته اند، تجهیزات حفاظتی فردی مانند کلاه خود و جلیقه و هیچگونه تجهیزات پزشکی اجازه انتقال از اشرف نیافته است.

۳-کوبلر می نویسد: «من مصرانه از شما خواهان حضور (نمایندگان ساکنان) در ملاقات سه شنبه مدیریت (عراقی) کمپ هستم. آدم نمیتواند از یک طرف دلسوز وضعیت امنیتی باشد و از طرف دیگر ملاقاتهای مدیریت کمپ را بایکوت کند».

اما کوبلر بخوبی میداند نمایندگان ساکنان در ملاقاتهای سه شنبه مدیریت کمپ با حضور سرهنگ حقی همواره شرکت کرده اند. او با این طعنه و دروغ مسخره، در صدد است تقصیر امنیت را به گردن ساکنان بیاندازد و ملاقات نکردن آنها با قاتل خود صادق محمد کاظم را که در دادگاه اسپانیا تحت پیگرد است، به حربه ای علیه خود آنها تبدیل کند.

۴-کوبلر می نویسد: «در فاصله ۷ تا ۱۱ آوریل از ۱۷۳ نفری که قرار بوده است برای مشاورت در مورد رفتن به آلبانی بیایند، تنها سه نفر آمده اند و ۱۷۰نفر حاضر نشدند».

ارقام کوبلر کپی برداری از رقم سازی های احمدی نژادی و آخوند مصلحی و کذب محض است. طبق توافق نماینده ساکنان و نماینده کمیساریا، نفرات لیست شماره ۱ بیماران و افرادی که سازمان مجاهدین خلق ایران برای آنها اولویت قائل شده است از روز اول فروردین آماده رفتن به آلبانی بوده اند. تمام پروسه های اداری کمیساریا را هم طی کرده اند. به درخواست دولت آلبانی، وزارتخارجه آمریکا و کمیساریای عالی پناهندگان، تمامی هزینه های آنها توسط سازمان مجاهدین خلق ایران بعهده گرفته شده است. علاوه بر این باز هم به درخواست طرفهای ذیربط سازمان مجاهدین خلق ایران تقبل کرده است که برای نفرات بیمار و مجروح و فلج، نفرات همراه و پرستار اختصاص دهد. اما هنوز هیچ تاریخ مشخصی برای انتقال نفرات لیست اول به آلبانی وجود ندارد. از این پیشتر، کوبلر با دود و دم تبلیغاتی، به صراحت میگفت و می نوشت که در ماه آوریل ۲۱۰نفر از لیبرتی به آلبانی خواهند رفت اما در نیمه آوریل حتی یک نفر هم منتقل نشده است.

واضح است که کوبلر با رقم سازی و دروغ پردازی بیهوده تلاش می کند بلوف های قبلی خود را رفع و رجوع کند.

علاوه بر این کوبلر میخواهد بر این حقیقت سرپوش بگذارد که خودش در ۱۷فروردین در تلویزیون التغییر صریحا اذعان کرد تنها برای ۱۰درصد از ساکنان چشم انداز انتقال به سایر کشورها وجود دارد. معاون کوبلر نیز در نامه ای به تاریخ ۲۳فروردین همین درصد را خاطر نشان کرد.

 به این ترتیب کوبلر ناخواسته اذعان میکند که حتی در بهترین صورت، مشکل مبرم امنیت در مورد بیش از ۹۰درصد جمعیت لیبرتی که در معرض انواع خطرات و تهدیدها هستند، حل ناشده باقی می ماند. از اینروست که مقاومت ایران بر ضرورت جابجایی جمعیت لیبرتی به محل امن تر همچنانکه در بیانیه اول مارس کمیسر عالی پناهندگان ملل متحد خاطر نشان شده بود پا می فشارد. چنین محلی فقط اشرف است.

۵-کوبلر که به خاطر همدستی با مالکی با اعتراضات گسترده مردم عراق که خواهان تغییر او هستند روبروست، با سر هم کردن یک سناریوی مضحک چنین وانمود میکند که مسبب مخالفتهای مردم عراق با او، نمایندگان پارلمان اروپا در بروکسل هستند که از حقوق ساکنان اشرف و لیبرتی دفاع کرده اند. کوبلر می نویسد: «پنجشنبه گذشته، من در موصل با آقای غانم عابد (سخنگوی تظاهرات مردم عراق در این شهر) دیدار کردم که به من نوشته بود هزاران امضا برای تعویض من در اختیار دارد. من این را می فهمم که تحویل امضاء ها در بغداد همانطور که شما به من گفتید مشکل است. با این حال آقای غانم، امضاها را نشان نداد و در عوض بیانیه ای را خواند که به جلسه ای در بروکسل اشاره داشت».

بهم بافتن موصل و بروکسل با غانم و اینکه گویا کسی از جانب مقاومت ایران به کوبلر گفته است که تحویل امضاها در بغداد به او کار مشکلی است، هذیان گویی و حاکی از بی تعادلی است.

این در حالیست که سخنگوی تظاهرات موصل در ۲۲فروردین به تلویزیون الشرقیه درباره دیدارش با مارتین کوبلر گفت: «آنطور که او از مجاهدین خلق صحبت می کرد، گویا فراموش کرده که در عراق و در استان نینوی نشسته است. به او میگوییم زندانیان (عراقی) بی گناه، او میگوید مجاهدین خلق! ما او را جنایتکار و شریک اصلی در ترور عراقیان و جانبدار دولت عراق میدانیم و او از ویژگی حرفه ای برخوردار نیست».

۶-کوبلر می نویسد: «من بار دیگر میخواهم به شما خاطر نشان کنم ناظران ملل متحد باید به یکایک ساکنان دسترسی داشته باشند. ناظران گزارش میکنند که به آنها گفته شده دیدارهای خصوصی نمیتواند بدون تایید مسئول هر قسمت انجام شود».

این دروغ مبتذل و تکراری، زمینه سازی آشکار برای اقدامات سرکوبگرانه دولت عراق است. همچنانکه ساکنان و نمایندگانشان دهها بار اعلام کرده اند کوبلر اگر کمترین صداقت یا شرافتی دارد باید اعلام کند که چه کسی در چه قسمتی از لیبرتی و به کدام ناظر یونامی چنین گفته است. سکوت کوبلر در این باره و پرهیز او از روبرو کردن مامورانش با هر فرد یا افرادی که چنین گفته اند، همان دم خروسی است که از زیر قبای ملا از طریق کوبلر بیرون می زند!

۷-کوبلر برای رفع و رجوع کردن نقش یک مامور ویژه اش در اذیت و آزار ساکنان و از جمله ایجاد مزاحمت و جنگ روانی با بیماران فلج در ساعت استراحت آنها و رساندن پیامهای وزارت اطلاعات و دادن گزارشهای دروغ علیه ساکنان می نویسد: «من همچنین بار دیگر میخواهم درباره رفتار مهاجم ساکنان از قبیل تف انداختن در مسیر شان تاکید کنم که غیر قابل قبول است».

پیله کردن آقای کوبلر به رفتار مهاجم و تف های موهوم ساکنان در مسیرهای ناظران بسیار سبکسرانه و عاری از حقیقت است.

حقیقت اینست که بر اساس تجربه یک سال گذشته، برغم حسن نیت و همکاری همه جانبه ساکنان و نمایندگانشان و خانم رجوی با کوبلر و یونامی، ماموریت واقعی کوبلر نه نظارت بر وضعیت ساکنان لیبرتی برای تامین حقوق آنها در چارچوب استانداردهای حقوق بشری و انساندوستانه، بلکه تامین منافع دولت عراق و رژیم آخوندی و اذیت و آزار و شکنجه روانی ساکنان بوده است. او به صورت جزئی از کمیته سرکوب مجاهدان اشرفی در آمده و مامور ویژه اش به پیام آور مزدوران اطلاعات آخوندها تبدیل شده است.

مامور ویژه کوبلر، همچنانکه در اطلاعیه ۲۲فروردین دبیرخانه شورای ملی مقاومت ایران خاطرنشان شده است، با رفتار توهین آمیز و ایجاد مزاحمت و تشنج برای بیماران و مجروحان، در صدد تحریک و براه انداختن غائله در لیبرتی و ایجاد بهانه برای اقدامات سرکوبگرانه علیه مجاهدین است.

به همین خاطر نمایندگان و وکلای مجاهدین در ۱۹ و ۲۲ و ۲۳ و ۲۴ فروردین در لیبرتی و ژنو و واشنگتن از نمایندگان کمیساریا و ایالات متحده قویا درخواست کردند تا زمانی که مسئولیت لیبرتی در چارچوب سازمان ملل به عهده کمیسر عالی پناهندگان قرار بگیرد، نمایندگان سفارت آمریکا و کمیساریا در کلیه مراجعات ماموران کوبلر در داخل لیبرتی، آنها را همراهی کنند تا با حضور این نمایندگان، جایی برای دعاوی ضد و نقیض و انتشار اکاذیب باقی نماند.

سفارت آمریکا در بغداد این دعوت را نپذیرفت و آن را به سازمان ملل احاله داد. در حالیکه از این پیش تر، خانم کلینتون در مقام وزیر خارجه آمریکا در بیانیه ۲۵ دسامبر ۲۰۱۱ تصریح کرد: «مقام های سفارت آمریکا در بغداد بطور منظم و بدفعات (از لیبرتی) دیدار خواهند کرد».

مقاومت ایران بار دیگر، به جد، بر ضرورت همراهی یک نماینده از جانب سفارت آمریکا و یک نماینده کمیساریا با ماموران کوبلر تأکید می کند تا مستمرا به چشم خود حقایق را ببینند و از صحت و سقم دعاوی کوبلر علیه ساکنان در هر زمینه ای اطمینان حاصل کنند.

 دبیرخانه شورای ملی مقاومت ایران

۲۵ فروردین ۱۳۹۲ (۱۴ آوریل ۲۰۱۳)