کارت سفید کوبلر برای یک حمله جنایتکارانه دیگر در اشرف

 کوبلر به خاطر اقدامهای مجرمانه علیه ۳۲۰۰ پناهنده ایرانی باید در مقابل عدالت قرار گیرد.

موضوع پناهجویان و پناهندگان در اشرف و لیبرتی به طور کامل در چارچوب وظایف کمیسر عالی پناهندگان ملل متحد است.

مارتین کوبلر در روز ۱۲فروردین (اول آوریل) در نامه یی  به خانم مریم رجوی، رئیس جمهور برگزیده مقاومت، با ردیف کردن دروغهای متعدد، به یک حمله جنایتکارانه دیگر تهدید کرده و می نویسد: «دولت عراق اکنون تصمیم گرفته است برای بستن اشرف به پروسدور قانونی روی بیاورد. لطفاً توجه کنید که ما بهیچوجه خود را در پروسدور دولت عراق درگیر نمی کنیم»!

این یک چراغ سبز و کارت سفید برای چهارمین قتل عام و حمام خون علیه ۳۲۰۰ پناهنده ایرانی در عراق است زیرا «پروسدورقانونی» به سبک مالکی به طور کامل تجربه شده است و کوبلر می کوشد پیشاپیش تقصیر را متوجه قربانیان  سازد. 

علاوه بر این کوبلر به دخالت بیجا در کار کمیساریای عالی پناهندگان ملل متحد پرداخته که هیچ ربطی به او ندارد و بارها از آن منع شده است. این یک اخلال عمدی در روند پناهندگی و باز اسکان ساکنان لیبرتی است.

کوبلر همچنین تلاش کرده است در یک همدستی مجرمانه با حکومت عراق، بر مسأله مبرم امنیت در لیبرتی سرپوش بگذارد و مخالفت‌ها و ممانعت‌های دو ماهه حکومت عراق از تدابیر اولیه امنیتی برای سلامت و امنیت ساکنان را دور بزند.

  ۱-در حالیکه نماینده ساکنان با کمیساریای عالی پناهندگان ملل متحد در مورد انتقال اولین گروه به خارج از عراق به توافق رسیده اند، و در حالیکه کوبلر خودش در ابتدای نامه می نویسد: «از همکاری شما با کمیساریا در هفته گذشته متشکرم» ، به دروغ ادعا کرده است « تاکنون فقط ۳۴تن» آماده جابه‌جایی هستند.

نمایندگان ساکنان در نامه های متعدد از جمله در روزهای ۴، ۵ و ۶ اسفند۹۱ (۲۲ و ۲۳ و ۲۴فوریه۲۰۱۳) خاطرنشان کرده بودند: «از این رو با توجه به همه سوابق و خونی که در لیبرتی ریخته شد، ساکنان دیگر بهیچوجه، هیچ گونه دخالت آقای کوبلر و یونامی در روند پناهندگی و کمیساریا را نمی خواهند و نمی پذیرند و به آن اعتماد ندارند. بنابراین ما به هیچ نامه یی از جانب شما در رابطه با کمیساریا و پروسه پناهندگی جواب نخواهیم داد».

۲-کوبلر تهدید می‌کند: «من از کمیساریا سؤال خواهم کرد که آن ساکنانی که نیازمند حفاظت بین المللی شناخته شده اند ولی از رفتن به مصاحبه خودداری می‌کنند چگونه تعیین تکلیف خواهند شد». این یک تهدید تلویحی به دستگیری و محاکمه پناهندگان به سبک شناخته شده مالکی با همدستی کوبلر است که پیش از این توسط طاهر بومدرا افشا شده است.

۳-کوبلر عمداً توضیح نمی‌دهد که دو ماه پس از حمله موشکی، به‌رغم تمام مراجعات و درخواستها، چرا دولت عراق با برگرداندن حتی یک تی وال حفاظتی از ۱۷۵۰۰ تی وال خارج شده و با انتقال کلاهها و جلیقه های حفاظتی و تجهیزات پزشکی از اشرف به لیبرتی و ساختن هر گونه ساختمان و پناهگاه در لیبرتی و گسترش مساحت آن همچنان مخالفت می کند.

سناتور توریسلی در  روز  ۷فروردین(۲۷مارس) در پارلمان اروپا  ضمن بر شمردن خواستها ی منطقی و مشروع ساکنان لیبرتی برای تأمین حداقلهای حفاظتی گفت: « نه کلاهخود، نه دیوار بتونی، نه حفاظت در برابر انفجار، نه امنیت،….اگر من در این سالن میگفتم که این سالن مورد حمله قرار خواهد گرفت، ۱۰ نفر از شما میتواند خارج شوند، و الباقی میمانند و با مرگ مواجه میشوند، آیا شما میرفتید؟ و اگر میرفتید، چه نوع آدمی هستید؟

۴-کوبلر در یک دروغ سخیف دیگر می نویسد: ساکنان لیبرتی از صحبت با مانیتورها خودداری می کنند و «مایلم تأکید کنم تف کردن به خودروهای ما و سایر رفتار مهاجمانه علیه ناظران ما قابل قبول نیست”.

این مطلقاً دروغ است. ساکنان تنها با فردی به نام مسعود دورانی که پیامهای وزارت اطلاعات را منتقل کرده است صحبت نمی‌کنند. در عین حال هیچگاه هیچ رفتار مهاجمانه و توهین آمیزی نه با او و نه با هیچکس دیگر در کار نبوده است. این شخص در روز ۲۴اسفند۹۱ (۱۴ مارس) به دستور کوبلر برای اولین بار بعد از حمله موشکی ۲۱بهمن۹۱(۹ فوریه) به لیبرتی رفت و در پاسخ به اعتراض ساکنان به اینکه چرا یکی از مجروحان قبل از مرگش به آلمان منتقل نشده است با مسخرگی گفت: اشکال ندارد او به بهشت می رود! نماینده ساکنان همان روز به دبیرکل نوشت: «چنین رفتاری، از یک ناظر یو ان بر می آید یا یک کارمند شخصی کوبلر برای خدمت به گشتاپوی آخوندی؟ ساکنان لیبرتی به نمایندگان خود در عراق و خارج از عراق اطلاع دادند برای جلوگیری از هرگونه تحریک عمدی دیگر از این پس با این فرد صحبت نخواهند کرد».

ساکنان با همه ناظران و افراد یونامی به‌استثنای فرد مزبور گفتگو می‌کنند. از جمله معاون رئیس حقوق بشر یونامی در روز ۹فروردین (۲۹ مارس) به لیبرتی رفت و چند ساعت از محلهای مختلف بازدید و با شمار زیادی از ساکنان گفتگو کرد.

۵-یک دروغ تکراری دیگر از جانب کوبلر این است که می‌گوید: «من همچنین مایلم مجددا از شما بخواهم که تحرک ساکنان لیبرتی در داخل کمپ را محدود نکنید و اجازه بدهید که آندسته از ساکنان که مایلند کمپ را ترک کنند اینکار را انجام بدهند».

این به طور مطلق دروغ است. شورای ملی مقاومت در روز دوم فروردین (۲۲ مارس) در همین باره که کوبلر در شورای امنیت هم گفته بود، اعلام کرد: «این ادعای سخیف در حالیست که از اسفند ماه۹۰ (فوریه۲۰۱۲) تا امروز بیش از ۲۰۰۰تن از ساکنان بعضاً تا ۱۷بار توسط کمیساریای عالی پناهندگان در خارج از کمپ و به طور خصوصی مورد مصاحبه قرار گرفته اند و ناظران یونامی به همه افراد  و در هر مکان دسترسی داشته و به طور خصوصی با آنها گفتگو کرده اند. در بسیاری از مواقع آنها را برای ترک کمپ و رفتن نزد نیروهای عراقی مورد تشویق قرار داده اند».

این دروغها تازگی ندارد. کوبلر قبلاً هم ادعا کرده بود که ساکنان برای تغییر اثر انگشت خود در مصاحبه با کمیساریای عالی پناهندگان انگشتان خود را سمباده می‌کشند، آشغالها را در سطح لیبرتی پخش می کنند، و منابع فاضلاب را به طور عمدی می ترکانند!

اگر کوبلر راست می‌گوید که کسی به خودرو ناظران تف کرده است باید زمان و مکان و اسامی ناظران ذیربط را بگوید. کاری که هرگز انجام نخواهد داد و در گذشته هم در رابطه با دروغهای مشابه، به رغم درخواستهای مکرر نمایندگان ساکنان و وکلای آنها هرگز انجام نداده است. این دروغهای ابلهانه فقط سرپوشی برای متهم کردن و مقصر جلوه دادن ساکنان و توجیه کشتار آنهاست.

۶- کوبلر به طور عمدی با نادیده گرفتن سفر سناتور توریسلی و پروفسور اشنیبام، نمایندگان قانونی ساکنان در موضوع اموال منقول و غیرمنقول، در ابتدای امسال به بغداد و گزارش آنها از این سفر، خواهان این است که ۱۰۰نفر حافظان اموال در اشرف داراییها را به وکلای عراقی بسپارند و خود به سرعت به قتلگاه لیبرتی بشتابند تا در قدم بعد قاتلان، وکلای عراقی را مرعوب و پس برانند. این فقط همدستی کوبلر را در پروژه سرقت و سلب مالکیت از ساکنان و به‌راه انداختن یک حمام خون دیگر، برملا می‌کند. پس از حمله ۲۱بهمن۹۱، نمایندگان ساکنان بارها اعلام کرده اند کوبلر در صدد است با طرح موضوعات انحرافی مانند اموال، مسأله مبرم امنیت را تحت الشعاع قرار دهد. آنها اعلام کرده اند تا حل مسأله مبرم امنیت وارد بازی اموال که یک دام خونین از جانب کوبلر است، نخواهند شد.

 مقاومت ایران نامه ۱۲فروردین کوبلر را کارت سفید یک حمله جنایتکارانه دیگر علیه ساکنان اشرف و لیبرتی تلقی می کند. کارنامه ۱۸ماهه کوبلر چیزی جز تسهیل جنایت علیه بشریت و کشتار پناهندگان بیدفاع نبوده و باید به‌خاطر اقدامهای مجرمانه در مقابل عدالت قرار گیرد.

موضوع پناهجویان و پناهندگان در اشرف و لیبرتی به طور کامل در چارچوب وظایف کمیساریای عالی پناهندگان ملل متحد است و کمیسر عالی باید این مسئولیت را به‌دور از دخالتهای آلوده سیاسی کوبلر که در ارتباط با سفیر ملایان در بغداد است، برعهده گیرد.

 دبیرخانه شورای ملی مقاومت ایران

اول آوریل ۲۰۱۳ (۱۲فروردین ۹۲)