ماورای وقاحت و دروغ و تزویر!
کوبلر در یک نامه گمراه کننده دیگر ماشه حملات بعدی به لیبرتی و اشرف را کشید.
کوبلر خون بیگناهان را بر دستان خود دارد این لکه ننگ و شرمساری و تسهیل کردن جنایت علیه بشریت باید از پیشانی و تاریخچه ملل متحد زدوده شود.
مارتین کوبلر در دروغگویی و تزویر گام جدیدی برداشت. او به جای معذرت و تأسف از نقش ننگین خود در تسهیل کردن جنایت علیه بشریت در کمپ لیبرتی که تاکنون موجب کشته شدن ۸پناهنده بیدفاع و بیگناه، مرگ ۵تن دیگر در اثر محدودیتها و محاصره پزشکی و مجروح شدن بیش از ۱۰۰ نفر شده است، روز جمعه۲۵ اسفند (۱۵مارس) در یک نامه وقیحانه دیگر به خانم مریم رجوی ماشه حملات بعدی به لیبرتی و اشرف را کشید. او در این نامه ضمن رفع و رجوع نقش خود و همسرش در جان باختن حمید ربیع، به دروغپردازی درباره تدابیر امنیتی و وضعیت پزشکی در لیبرتی پرداخت و در یک وارونه گویی رذیلانه، برای طفره رفتن از مسأله مبرم امنیت ساکنان و حمله موشکی که طی آن ۸تن کشته و بیش از ۱۰۰تن مجروح شدند، از رفتار ساکنان با کارمندانش شکایت کرد و خواستار دسترسی ناظران به همه جای کمپ شد! کوبلر بار دیگر با دخالت در امور مربوط به ساکنان و کمیساریای عالی پناهندگان ملل متحد که بارها از آن منع شده است، خواستار ادامه مصاحبه ها و پذیرش بازاسکان قطره یی شد و دست آخر با استناد به گزارشی که خودش با همان متد افشاشده توسط مسئول پیشین پرونده اشرف در یونامی، به نیویورک فرستاده تا به نام دبیرکل منتشر شود، از ”تمرکز غیرمنصفانه علیه نماینده ویژه” شکایت کرد و خواستار متوقف شدن اعتراضات جهانی مدافعان امنیت و حقوق ساکنان لیبرتی و اشرف علیه خودش گردید.
رفع و رجوع نقش خودش و همسرش در شهادت حمید ربیع
۱-کوبلر می نویسد: ” من به طور خاص از دولت آلمان به خاطر همکاریش در انتقال هوایی آقای ربیع به آلمان برای معالجات پزشکی قدردانی میکنم. اما وضعیت او امکان این انتقال هوایی را نداد”
این یک دروغ بزرگ برای سرپوش گذاشتن بر تأخیر یک ماهه کوبلر و همسرش در انتقال حمید ربیع به آلمان است.
از روز ۲۴بهمن(۱۲ فوریه) نام حمید ربیع به عنوان یکی از ۱۰مجروح وخیم حمله ۲۱بهمن اعلام و قبل از آن هم با مقامات یونامی در بغداد در میان گذاشته شده بود.
۲-همچنانکه در اطلاعیه۲۳ اسفند( ۱۳ مارس) شورای ملی مقاومت ایران آمده است:
«مقاومت ایران به طور مکرر از ملل متحد،کمیساریای عالی پناهندگان و به ویژه سازمان بهداشت جهانی خواستار انتقال بلادرنگ حمید ربیع به آلمان شده بود. او دارای پاسپورت پناهندگی سیاسی و اقامت دائم در آلمان بود و شخصاً این موضوع را در روز ۲۲بهمن (۱۰ فوریه» با مقامات سازمان بهداشت جهانی در میان گذاشت. در روز ۱۹اسفند(۹ مارس) شخصیتهای المانی در برلین وضعیت بحرانی حمید ربیع را با مقامات وزارتخارجه و وزارت کشور آلمان در میان گذاشتند و خواستار انتقال سریع او به آلمان شدند».
۳-برخلاف ادعای کوبلر هیچگاه دولت آلمان نه در برلین نه در کلن (محل پناهندگی حمید) ونه در بغداد با انتقال حمید ربیع موافقت نکرد و تا لحظه شهادت حمید هیچ مرجعی از دولت آلمان با پذیرش او موافقت نکرد. این در حالی است که شورای ملی مقاومت به طور کتبی تضمین کرده بود که همه هزینه های او را در آلمان تقبل خواهد کرد.
۴-روز ۲۱ اسفند نماینده ساکنان به کمیساریای عالی پناهندگان نوشت حمید ربیع ”پس از گذشت یک ماه همچنان با مرگ دست و پنجه نرم میکند. او پناهنده آلمان است و اقامت دائم در آلمان دارد، اما به رغم اصرار ما تا این لحظه دولت آلمان با بازگشت او به آلمان موافقت نکرده است. او از ناحیه شکم و نخاع و مهره ها به شدت مجروح شده و در اثر اصابت ترکش به نخاع از ناحیه کمر به پایین دچار بیحسی است. پزشکان طحال او را که در اثر ترکشها متلاشی شده بود، به‌طور کامل جراحی و خارج کردند”.
۵-نماینده سفارت آلمان در روز ۲۳ اسفند چند ساعت قبل از شهادت حمید برای اطلاع از وضعیت او به بیمارستان رفت. این نماینده به نفر همراه حمید در بیمارستان گفته بود وضعیت او بحرانی نیست و عجله یی برای انتقال او در کار نیست.
۶-عدم امکان انتقال هوایی حمید یک دروغ شرم آور دیگر است. حمید در فاصله ۸ تا ۱۹ اسفند به مدت ۱۱ روز از بیمارستان مرخص و به لیبرتی منتقل شده بود. به جای انتقال به لیبرتی او می توانست به آلمان منتقل شود. ترکشی که در روده او باقیمانده بود باعث خونریزی مستمر و انتقال دوباره او به بیمارستان و جراحی مجدد و برداشتن قسمتی از روده شد.
۷-کوبلر عمداً پنهان میکند که علاوه بر حمید ربیع، دو شهید دیگر یحیی نظری و علی احمدی که در بیمارستان جان باختند، هر دو پناهنده آلمان بودند و سفارت آلمان با یک مهر تمدید می توانست آنها را از مرگ نجات دهد. او نمی گوید از ۱۵ ماه پیش بارها وعده انتقال ۳۰۰ ساکن اشرف که پناهنده آلمان هستند را داده بود. او به روی خود نمی آورد که مأموران کنسولی آلمان در دسامبر ۲۰۱۲ با حمید ربیع و ۹۸ پناهنده دیگر آلمان در لیبرتی مصاحبه کردند اما هیچ ترتیب اثری داده نشد.کوبلر بهترین مصداق سخن معروف برتولت برشت در سال ۱۹۳۸ است که گفت ”انکس که حقیقت را نمی‌داند ابله است اما آنکس که حقیقت را انکار میکند کلاش و تبهکار است”.
تدابیر امنیتی در لیبرتی
۸-کوبلر می نویسد: ” ما به حمایت کامل از خواستهای امنیتی شما از دولت عراق ادامه می‌دهیم. من مطلع شدم که هفته گذشته پیشرفتهایی بوده است. ما به پیگیری موضوع در هفته آینده ادامه می‌دهیم”.
باز هم دروغگویی و تبهکاری. ۳۵ روز پس از حمله موشکی دولت عراق با اکثر قریب به اتفاق نیازمندیهای ساکنان برای ترتیبات اولیه امنیتی به صراحت مخالفت کرده یا در عمل آنها را بی جواب گذاشته است. این موضوع دهها بار از طریق گزارشهای روزانه لیبرتی، نامه های نمایندگان ساکنان و ملاقاتهای مختلف، با مقامات ملل متحد، آمریکا و عراق در میان گذاشته شده است.
۹-کارشناسان نظامی یونامی تصریح کرده اند چون ساکنان در بنگال مستقر هستند تنها چیزی که ممکن است تلفات حملات موشکی یا خمپاره یی را کم کند تی وال ها است. همزمان با ورود ساکنان به لیبرتی در فوریه ۲۰۱۲ و در هفته‌های بعد از آن نیروهای عراقی، به رغم اعتراضات ساکنان، ۱۷۵۰۰ تی وال را از لیبرتی خارج کردند و بنگالها را در مقابل هر گونه حمله یی بی سپر گذاشتند. اما اکنون دولت عراق به رغم درخواستهای مکرر ساکنان با برگرداندن تی وال‌ها مخالفت کرده و حتی اجازه ورود یک تی وال را هم نداده است.
۱۰-دولت عراق به ساکنان اجازه انتقال کلاهها و جلیقه های حفاظتی خودشان را از اشرف نداده است. در دورانی که اشرف توسط نیروهای آمریکایی حفاظت می‌شد، ساکنان در چارچوب دفاع و حفاظت توافق شده با آمریکا این وسایل را در اختیار داشتند. به ساکنان حتی اجازه داده نشده است بیل و کلنگ و کیسه شن برای ساختن جان پناه های ابتدایی وارد لیبرتی کنند.
۱۱-در این مدت تنها چند دوجین سنگرهای کوچک و نازکی که در بیرون لیبرتی به وفور وجود دارد، وارد لیبرتی شده است که به هیچ وجه تکافوی ساکنان لیبرتی را نمی کند. اما در خواستهای مکرر برای انتقال جراثقال و کفی ساکنان از اشرف به لیبرتی برای جابه جا کردن همین سنگرهای محدود و کوچک هم به جایی نرسیده است.
۱۲-این محدودیتها در حالیست که سفارت آمریکا در بغداد در روز ۲۳ بهمن (۱۱ فوریه)، به شهروندان آمریکایی در عراق ”نسبت به ادامه خشونتها در عراق هشدار” داد و تصریح کرد ”حملات، مشابه آنچه در ۲۱بهمن اتفاق افتاد ممکن است در هر زمانی اتفاق بیفتد”. از سوی دیگر، در جریان سفر عدنان اسدی کفیل وزارت کشور مالکی به ایران، خامنه ای از طریق قاسم سلیمانی دولت عراق و شخص مالکی را موظف کرد تا بیشترین امکانات را برای گروههای وابسته به نیروی قدس مانند کتائب حزب الله و عصائب الحق فراهم کند تا مجاهدین را در عراق هدف قرار دهند. رژیم متقابلا قول داده است برای غلبه بر قیام مردم عراق همه گونه کمکی به مالکی بکند.
وضعیت پزشکی لیبرتی
۱۳-در حالیکه ساکنان از فقدان خدمات پزشکی رنج می برند و کلنیک عراقی از حداقل امکانات یک درمانگاه روستایی برخوردار نیست کوبلر وقیحانه می نویسد: ” به من گزارش شده است که برخی اوقات ساکنان برای دریافت مداوای پزشکی در کلینیک عراقی مشکل دارند، چون از سوی افراد پزشکی ساکنان، به کلینیک عراقی ارجاع داده نمی‌شوند. من از شما میخواهم که اجازه دسترسی نامحدود به هریک از ساکنان که مایل هستند در کلینیک عراقی مداوا شوند بدهید”.
مارتین کوبلر پیش از این دهها بار با دروغپردازی تلاش کرده بود کلینیک عراقی را یک مرکز مجهز پزشکی جا بزند. یونامی تحت نظارت او نیز در یک گزارش سراپا کذب در دسامبر سال گذشته نوشت: «در لیبرتی یک تأسیسات پزشکی با یک دکتر عراقی با آمبولانسها در آماده باش مستمر هستند». این تأسیسات چیزی جز دو سه بنگال فرسوده بدون هیچگونه امکانات اولیه پزشکی نیست.
۱۴-کوبلر به این وسیله در صدد بر آمده است تا اطلاعیه افشاگرانه مقاومت ایران در روز ۲۴اسفند (۱۴مارس) را خنثی و بی‌اثر کند. در این اطلاعیه ضمن ابراز نگرانی از شیوع بیماریهای خطرناک در لیبرتی مانند تب خونریزی دهنده و مننژیت عفونی که به گفته پزشکان متخصص ناشی از وضعیت غیربهداشتی کمپ و فعال شدن انواع میکروبها بر اثر برهم خوردن تعادل اکولوژیک در لیبرتی به خاطر موشکباران است، خاطرنشان شده است ” آنچه این وضعیت را خطرناکتر میکند ادامه محاصره ضدانسانی پزشکی است که بیش از چهار سال است بر ساکنان اشرف اعمال میشود. آخرین نمونه جان سپردن مجاهد خلق منصور کوفه ای در روز سه شنبه ۲۲ اسفند در کلینیک عراقی لیبرتی است. تا کنون ساکنان لیبرتی و نمایندگان آنها بارها به مقامهای آمریکایی و ملل متحد به ویژه سازمان بهداشت جهانی نسبت به غیرقابل قبول بودن وضعیت بهداشتی لیبرتی و عدم وجود امکانات پزشکی در لیبرتی هشدار داده اند”.
۱۵-ساکنان لیبرتی از یکسو از حداقلهای پزشکی که خودشان در اشرف داشتند، محروم هستند و دولت عراق از انتقال تجهیزات پزشکی ساکنان به لیبرتی جلوگیری میکند، از سوی دیگر کلینک عراقی از کمترین امکانات و تجهیزات برای رسیدگی به موارد اورژانس برخوردار نیست و ساکنان دسترسی آزادانه به خدمات پزشکی در عراق ندارند. در این کلینیک دستگاه ساکشن، ایروی، لارینگوسکوب و لوله تراشه، دستگاه شوک الکتریکی، ادرنالین و آمپول زانتاک، الزامات احیای بیمار، کت دان اتاق اوژانس و بسیاری دیگر از الزاماتی که در هر درمانگاه کوچکی یافت می شود وجود ندارد.
۱۶-کوبلر در روز ۲۶ بهمن۱۳۹۰( ۱۵فوریه ۲۰۱۲ )قبل از حرکت اولین گروه از ساکنان به لیبرتی نوشت: «ساکنانی که به درمان دارویی یا بیمارستان تخصصی نیاز دارند توسط دکترهای کلینیک پزشکی در کمپ لیبرتی به این مؤسسات هدایت خواهند شد. ساکنان تجهیزات پزشکی خود را به کمپ لیبرتی منتقل میکنند».
اما این نیز یکی از سلسله وعده های دروغ کوبلر بود که هیچگاه به واقعیت نپیوست و به رغم اصرارهای ساکنان هیچ تجهیزاتی اجازه انتقال به لیبرتی را پیدا نکرد.
۱۷-به هنگام موشک باران لیبرتی در روز ۲۱بهمن، کلینیک عراقی امکان هیچگونه عکس العملی نداشت و اولین مجروح دو ساعت بعد از شروع حمله به بیمارستان منتقل شد. کلینیک عراقی حتی امکان ارجاع سریع بیماران اورژانس به بیمارستان را ندارد و برخلاف تبلیغات دروغ کوبلر تنها یک آمبولانس در اختیار دارد.
رفتار با ناظران ملل متحد و دسترسی به نقاط مختلف کمپ
۱۸-کوبلر در نامه اش به خانم رجوی در یک فرار به جلوی بسیار سخیف می نویسد: ” من به طور خاص نگران رفتار تهاجمی فزاینده ساکنان با ناظران‌مان هستم. در یک مورد ناظران ما هفته گذشته به دلایل امنیتی مجبور به عقب نشینی شدند. لطفا اجازه بدهید که ناظران اجازه دسترسی نامحدود به بخشهای لیبرتی را داشته باشند”.
ظاهرا اشاره کوبلر به فردی بنام مسعود دورانی افغانی است که ارتباطات و تلاشهای سیستماتیکش برای بردن ساکنان لیبرتی به هتل تحت کنترل وزارت اطلاعات آخوندها در بغداد برای همه ساکنان شناخته شده است. وی در روز ۲۴ اسفند (۱۴ مارس) به دستور کوبلر برای اولین بار بعد از حمله موشکی ۲۱بهمن به لیبرتی رفت و برای تحریک ساکنان در ارتباط با شهادت حمید ربیع و اعتراض آنها به اینکه چرا حمید به آلمان منتقل نشده است، با طعنه و ریشخند گفت: اشکال ندارد او به بهشت می رود !
۱۹-نماینده ساکنان در نامه یی به دبیر کل در روز ۲۴ اسفند در همین رابطه نوشت: « به راستی چنین رفتاری آنهم روز بعد از شهادت حمید ربیع، از یک ناظر یو ان بر می آید یا یک کارمند شخصی کوبلر برای خدمت به گشتاپوی آخوندی؟! ساکنان لیبرتی به نمایندگان خود در عراق و خارج از عراق اطلاع دادند برای جلوگیری از هرگونه تحریک عمدی دیگر از این پس با این فرد صحبت نخواهند کرد.
رویکرد به غایت توهین آمیز و تحریک آمیز این فرد، تلاش مذبوحانه یی برای تحت الشعاع قرار دادن نقش کوبلر و همسرش، سفیر آلمان در عراق است که با تأخیر یک ماهه در اعزام آقای ربیع به آلمان، باعث جان دادن او شدند”.
۲۰-پیش از این نیز در روز ۴ بهمن( ۲۳ ژانویه) همین فرد پیام یکی از افراد اطلاعات آخوندی را برای یکی از ساکنان برد که با خشم ساکنان مواجه شد. نایب رئیس پارلمان اروپا در روز ۸بهمن برای دبیرکل نوشت ”سرمانیتور یونامی به پیغام آور مأموران اطلاعات آخوندی تبدیل شده است …. لذا از شما می خواهم به هر ترتیبی به این روند غیر قانونی پایان دهید و اجازه ندهید این اقدامات مجرمانه تحت نام سازمان ملل انجام شود. اقداماتی که جان ۳۲۰۰ پناهنده در عراق خانواده های آنها را به خطر می اندازد”.
۲۱-عدم دسترسی به قسمتهای مختلف کمپ دروغ دیگر کوبلر است که نمایندگان ساکنان در پاریس و لیبرتی و اشرف بارها به صورت شفاهی و مکتوب ( از جمله در نامه های۲۸مرداد و ۲۲ آبان۹۱ (۱۸ اوت و ۱۲ نوامبر ۲۰۱۲ )به کوبلر و نامه ۲۴آبان ۱۳۹۱ به معاون کوبلر و نامه۱۸ اسفند۱۳۹۱ ( ۸ مارس ۲۰۱۳ ) نماینده ساکنان به معاون سیاسی دبیرکل) به آن پاسخ داده و از کوبلر خواسته اند که بگوید چه زمانی و چه کسی و کجا برای دسترسی آزادانه کدام ناظر یا مقام یونامی مانع ایجاد کرده یا مانع صحبت خصوصی آنها شده است. او هیچگاه به این سوال پاسخ نداد. انگیزش او از تکرار این دروغ رسوا زمینه سازی برای تعرض مجدد به لیبرتی است.
۲۲-ساکنان و نمایندگانشان بارها به کوبلر نوشتند: ” باز کردن در لیبرتی به روی وکلا و خبرنگاران و پارلمانترها و مدافعان حقوق بشر که ما از آغاز خواستار آن بوده ایم تنها راه جدی برای خاتمه دادن به این قبیل اتهامات است و من به شما اصرار می کنم که به موازات کمیساریای عالی پناهندگان ملل متحد در بیانیه های ۱۲بهمن و ۱۱ اسفند ۱۳۹۰ (اول فوریه و اول مارس۲۰۱۲) و ۹فروردین ۱۳۹۱ (۲۸ مارس ۲۰۱۲ ) در یک اطلاعیه رسمی از آزادی رفت و آمد ساکنان و باز شدن درهای این بازداشتگاه دفاع کنید تا به استثنای فاشیسم دینی حاکم بر ایران، همگان به لیبرتی و ساکنان آن دسترسی ازادانه داشته باشند”».
۲۳-نماینده ساکنان در نامه ۱۸ اسفند۱۳۹۱ ( ۸ مارس۲۰۱۳) خود به معاون سیاسی دبیرکل ملل متحد نوشت ”من به شما پیشنهاد میکنم که یک هیأت مستقل و نه در چارچوب یونامی تشکیل دهید تا به لیبرتی و اشرف بروند و همه جا را از نزدیک ببینند و برای شما گزارش بیاورند”.
دخالت در کار کمیساریای عالی پناهندگان ملل متحد و تلاش برای عادی نشان دادن اوضاع
۲۴-کوبلر در نامه خود بار دیگر با دخالت در امور مربوط به ساکنان و کمیساریای عالی پناهندگان ملل متحد، خواستار ادامه مصاحبه ها و پذیرش بازاسکان قطره یی میشود. پیش از این نمایندگان ساکنان او را قویاً از این دخالت برحذر داشته بودند. در روز ۴ اسفند( ۲۲ فوریه) نماینده ساکنان به معاون کوبلر نوشته بود ”خاطر نشان می کنم که وکلا و نمایندگان ساکنان در ژنو و در لیبرتی در ارتباط مستقیم با کمیساریا قراردارند. از این رو با توجه به همه سوابق و خونی که در لیبرتی ریخته شد، ساکنان دیگر بهیچوجه، هیچ گونه دخالت آقای کوبلر و یونامی در پروسه پناهندگی و کمیساریا را نمی خواهند و نمی پذیرند و به آن اعتماد ندارند. بنابراین ما به هیچ نامه یی از جانب شما در رابطه با کمیساریا و پروسه پناهندگی جواب نخواهیم داد”.
۲۵-نماینده ساکنان در روز بعد (۲۳ فوریه) مجدداً نوشت ”… برای اجتناب از قتل عام بعدی، آقای کوبلر را قویا از مداخله و اخلال در این ارتباط بر حذر می‌داریم…. اعمال فشار به ساکنان برای ادامه مصاحبه به جای حل فوری مسأله امنیت فقط یک سرپوش برای نادیده گرفتن مسأله مبرم امنیت است و خطرات را بر روی اکثریت قریب به اتفاق ساکنان که تا مدتها در لیبرتی می مانند افزایش خواهد داد و من قویاً به آنها و به شخص شما توصیه میکنم وارد چنین دام خونینی نشوید. به خطر انداختن زندگی سایرین شرافتمندانه نیست”.
۲۶-نماینده ساکنان در روز ۲۱ اسفند (۱۱ مارس) به کمیساریای عالی پناهندگان نوشت: ” خانم رجوی به‌خاطر حفظ امنیت ساکنان اشرف، انعطافهایی از خود نشان داده که به اذعان کوبلر حتی مالکی انتظار آن را نداشت… اما ما نمی‌توانیم بر سر امنیت و سلامت ساکنان عقب نشینی یا سهل انگاری یا معامله کنیم. … ماندن در لیبرتی و برگشتن به روال روتین، و بازاسکان قطره یی و ادامه مصاحبه های قبلی گزینه یی نیست که به امنیت ساکنان کمک کند، این تنها راه را برای کشتار دیگری هموار خواهد کرد…. باز اسکان تعداد محدودی از ساکنان جان اکثریت عظیمی که در لیبرتی باقی می مانند را به‌طور مضاعف به خطر می اندازد و هیچ انسان شرافتمندی به آن رضایت نمی‌دهد. به همین خاطر بعد از حمله به لیبرتی در روز ۲۱بهمن روی دو گزینه تأکید کرده ایم، یا انتقال دستجمعی همه ساکنان به آمریکا ولو به طور موقت، یا بازگرداندن ساکنان به اشرف و ادامه پروسه کمیساریا و باز اسکان تدریجی از آنجا. من به شما اطمینان میدهم که ما و ساکنان در هر یک از دوگزینه فوق حداکثر همکاری را با کمیساریا خواهیم کرد”.
۲۷-نماینده ساکنان در روز ۲۴ اسفند در نامه یی به کمیسر عالی پناهندگان نوشت: ”عدم انتقال یک مجروح وخیم که هم پاسپورت پناهندگی و هم اقامت دائم آلمان داشت، بعد از مصاحبه ۲۰۰۰ تن ، نشان می دهد تا چه اندازه نگه داشتن ساکنان در قتلگاه لیبرتی به بهانه ادامه مصاحبه و سراب انتقال به کشور ثالث خطرناک است و صرفاً راه را برای قتل عامهای بیشتر هموار میکند. این دامی است که از یکسال ونیم پیش مارتین کوبلر در یک طرح خبیثانه و در جهت اجرای منویات رژیم ایران و دولت عراق برای ساکنان، سازمان ملل و جامعه جهانی گسترده بود. اما دوران این فریب به سر آمده است”.
قالب کردن مواضع وگزارش کوبلر بنام دبیرکل
۲۸-کوبلر به نقل از گزارش دبیر کل به تاریخ ۲۲ اسفند که واضح است توسط شخص کوبلر تهیه شده، می نویسد” من به طور عمیقی نگران تمرکزهای غیر ضروری بر نماینده ویژه من از جانب کسانی هستم که برای ساکنان کمپ حریه و ساکنان باقیمانده در کمپ عراق جدید ابراز حمایت میکنند. من از آنها میخواهم که ترویج اهانت و موارد غیر واقعی در مورد نماینده ویژه را متوقف نموده و به جای آن به پیشبرد یک راه حل قابل اتکا کمک کنند. …. همچنین، مبالغ قابل توجهی که ظاهرا صرف اقدامات لابی سطح بالا می‌گردد میتوانند به طور مفیدی صرف ارتقا وضعیت انسانی گردد که در بسیاری موارد در مطبوعات و کمپینهای لابی مورد اشاره قرار می‌گیرند….”
۲۹-دکتر بومدرا که دبیرکل او را مشاور ویژه یونامی در باره اشرف معرفی کرده و سه سال ونیم مسئول پرونده اشرف بوده است، در روز ۲۱ آذر ۹۱ (۱۱دسامبر۲۰۱۲ ) در پارلمان انگلستان در مورد تنظیم این گونه گزارشها شهادت داد و گفت : ” قبل از اینکه کاری انجام دهم باید مطمئن شوم که نماینده ویژه سازمان ملل متحد از گزارش من راضی است و می دانم که هرچیزی که گزارش کنم در میز معاون ویژه دبیرکل بازنویسی خواهد شد. بنابراین، او کارمندان خودش را دارد که هرگز از آن دفتر بیرون نمی روند، کارمندانش از وضعیت در صحنه با خبر نیستند، کارمندان او هرگز هیچکدام از اشرفیها را ندیده اند، با اینحال گزارش آنها بر گزارش من که در صحنه بودم مرجح است. در نتیجه هرچیزی که گزارش کنم هرگز به نیویورک نمی رسد، هرگز به واشینگتن نمی رسد و چیزی که میگویم در مورد همتایم در سفارت آمریکا نیز صدق می کند. زیرا ما با هم به کمپ اشرف می رویم، ما چیزی که دیدیم و شنیدیم را بیطرفانه گزارش می‌کنیم و با این وجود نیویورک و واشینگتن آن گزارشات را که بیانگر حقایق در صحنه است هرگز دریافت نمیکنند، فقط به این دلیل که در سطح دفتر نماینده ویژه دبیرکل، تمام چیزها تغییر داده خواهد شد و به شیوه یی نوشته و ارائه می شود که باید بشود. زیرا ما آنجاییم تا گزارش کنیم و همه را خوشحال و راضی نگه داریم. وقتیکه مالکی خوشحالست، دبیرکل سازمان ملل متحد نیز خوشحالست.
۳۰-دکتر بومدرا اظهارات مشابهی را در شهادت رسمی اش در کنگره آمریکا تحت سوگند مطرح کرد و در پارلمان انگلستان نیز تصریح کرد که حاضر است در هر دادگاهی در باره اثبات حقایقی که می‌گوید شهادت بدهد.
۳۱-پس از حمله موشکی به لیبرتی بومدرا در روز ۲۳ بهمن (۱۱ فوریه) تصریح کرد :
-”من بار دیگر هشدار میدهم که حملات بیشتری خواهد بود. دستگیریهایی خواهد بود، من از این بابت مطمئن هستم. اما چرا ملل متحد سکوت کرده است؟ این طرحها وجود دارند، ما میدانیم. ما آنها را آماده کردیم. در واقع، افراد زیادی سئوال میکنند چرا کوبلر آنقدر مشتاق بستن کمپ اشرف و انتقال افراد به کمپ لیبرتی است، بیش از هر کس دیگر، حتی بیشتر از خود عراقیان،؟ بگذارید به شما بگویم، این فردی است با یک مأموریت. مأموریت این است: ایجاد یک رابطه عاشقانه بین یونامی و نخست وزیر مالکی است. من میخواهم بگویم تا وقتی افراد مسئول پرونده اشرف در حال گمراه کردن جامعه بینالمللی هستند، و جامعه بینالمللی حرف آنها را جدی تلقی میکند، بار دیگر جنایات جدی در کمپ لیبرتی صورت خواهد گرفت. اما چگونه این را متوقف کنیم؟ برای من بسیار واضح است. تا زمانی که ساختار فعلی یونامی برقرار است، قتل عامهای دیگری خواهد بود، و مخفی کاریهایی خواهد بود. من این را در برابر کنگره آمریکا گفتم گزارشهای حقوق بشر، دستکاری شدهاند. ما گزارشها را آماده میکردیم با این هدف که مالکی عصبانی نشود. این گزارشها قبل از اینکه علنی شوند در ژنو و نیویورک بازبینی و اصلاح شده و آنها حرف آخر را میزنند. هر چیزی که ممکن است مالکی را عصبانی کند پاک میشود. این نحوه کارکرد ما در یونامی بود”.
۳۲- مسئول پیشین حقوق بشر یونامی در عراق افزود :”دفتر روابط عمومی یونامی این را وظیفه روزانه خود کرده بود که به طور روزمره همة اطلاعات منفی گزارش شدة علیه اشرفیها که در عراق یا در خارج آن منتشر شده را سر جمع کند و یک گزارش تهیه کرده برای همة مراکز سازمان ملل بفرستد تا ببینند که مطبوعات در مورد اشرفیها چگونه گزارش می‌دهند. این یک کار عمدی برای ضربه زدن به اشرفیها است. من نکات مهم زیادی برای گفتن، نه به حضار در اینجا بلکه به نیویورک دارم”.
۳۳-بومدرا خاطرنشان کرد :”من در مورد اظهاراتم مسئولیت میپذیرم و توپ در زمین نیویورک است. آنها بایستی فوراً یک هیأت تحقیق اعزام کنند که نه تنها در مورد شرایط این قتل عام تحقیق کند، بلکه همچنین در مورد نحوه اداره این موضوع توسط یونامی و کوبلر تحقیق کنند. این یک گزینه است. گزینه دوم، آنها میتوانند این اظهارات من را به عنوان توهین و افترا به ملل متحد تلقی کنند و من را به دادگاه ببرند، سکوت یک راه حل و یک پاسخ به مساله نیست. من یک شاهد هستم و مسئول اظهاراتم هستم. من را به دادگاه ببرید یا یک هیأت تحقیق اعزام کنید. اما سکوت غیرقابل قبول است”.
۳۴-به نظر می رسد کوبلر از اینکه بخش کمی از حقایق در مورد نقش او در تلنبار کردن ساکنان در زندان لیبرتی و هموار کردن راه برای کشتار آنان در این زندان فاش شده و در نتیجه نتوانسته است مأموریت خود یعنی انهدام اپوزیسیون فاشیسم دینی حاکم بر ایران را، پیش ببرد، سخت برآشفته است.
در نامه ۱۸ اسفند۹۱ نماینده ساکنان به معاون سیاسی دبیرکل با ذکر جزییات فاش شده است که کوبلر در مهرماه ۱۳۹۰ (اکتبر ۲۰۱۱) با دستور کار بستن اشرف وارد اشرف شد و همچنانکه خودش بارها به نمایندگان اشرف گفت ۹۰ درصد انرژی و امکانات خودش و یونامی را به جابه جایی ساکنان اشرف به لیبرتی اختصاص داد.
۳۵-کوبلر به پاسدار دانایی فر، سفیر رژیم ایران در بغداد قول داده بود بعد از انتقال ساکنان به زندان لیبرتی و تحت شرایط ضد انسانی نیمی از آنها تسلیم خواهند شد و به ایران باز خواهند گشت (خبرگزاری فارس- ۴بهمن۱۳۹۰) . حال که این مأموریت شکست خورده است او بی جهت به شخصیتهای سیاسی و پارلمانترها، رهبران مذهبی و شرافتمندانی که به دفاع از حقوق اپوزیسیون ایران و پناهندگان بیدفاع در لیبرتی برخاسته اند چنگ و ناخن می کشد و آنها را متهم میکند.
۳۶-کوبلر در یک سال گذشته به طرق مختلف تلاش کرده است مدافعان اشرف را وادار به سکوت کند. حال که موفق نشده آنها را به لابی گری متهم می کند. آنها زنان و مردان شرافتمندی هستند که از ارزشهای انسانی، حقوق بشر و حقوق پناهندگی دفاع میکنند و حاضر نیستتند با کسانی که وجدان و شرافتشان را به خامنه ای و مالکی فروخته اند کنار بیایند. هر کس از کوبلر دفاع می کند به ارزشهای ملل متحد به حقوق بشر و استانداردهای انساندوستانه و حق پناهندگی پشت می کند.
۳۷-ژنرال فیلیپس مسئول حفاظت اشرف در روز۲۳ بهمن (۱۱ فوریه) در سخنان خود به مناسبت حمله موشکی به لیبرتی خطاب به کوبلر گفت ”تو یک آلت دست رژیم ملایان هستی. تو شرایط وقوع این قتلها را فراهم کردی. و با این حال تو حتی حاضر به رفتن به صحنه این شقاوتها نیستی. رژیم ملایان علیه تو چه برگ و گزکی دارد؟ چه گرویی از تو دارند؟ من واقعاً به این فکر میکنم که تو چه کار کردی که آنقدر بد است که حالا تو حاضری قتل عمد افرادی که خواهان آزادی هستند را بپذیری و در آن شریک جرم باشی؟” حال کوبلر به جای اینکه به این سؤالات مشروع پاسخ دهد به طرز مسخره یی نعل وارونه زده و از ”مبالغ قابل توجهی که صرف لابی” به نفع پناهندگان بیدفاع در لیبرتی میشود، شکوه کرده است.
۳۸-سایت یونامی، رژیم ضد بشری آخوندی را جزو کمک کنندگان به یونامی ذکر کرده است. کوبلر باید به این سؤال پاسخ بدهد که متقابلاً چه تعهد نانوشته یی در مقابل رژیم پذیرفته است؟
۳۹-واقعیت اینست که کوبلر خون بیگناهان را بر دستان خود دارد. این لکه ننگ و شرمساری باید از پیشانی و تاریخچه ملل متحد زدوده شود. این فقط ساکنان اشرف و لیبرتی نیستند که از جانبداری کوبلر از مالکی و جنایتهایش به ستوه آمده اند، مردم عراق نیز در جنبش گسترده خود علیه دیکتاتور عراق جدید، به کوبلر به مثابه یک اهرم سرکوب و فشار مالکی نگاه میکنند و خواستار برکناری او و جایگزینی اش با یک نماینده بیطرف هستند.
۴۰-مقاومت ایران از اجلاس آتی شورای امنیت ملل متحد می‌خواهد تا یک هیأت بیطرف برای تحقیق پیرامون عاملان و آمران و تسهیل کنندگان جنایت ۲۱بهمن (۹ فوریه) و احاله آنها به دادگاه جنایی بین المللی تشکیل دهد، دولت عراق را موظف کند ساکنان لیبرتی را برای تأمین حداقل امنیت به اشرف بازگرداند و از دبیر کل بخواهد یک نماینده بیطرف و ذیصلاح برای حل مسأله لیبرتی و اشرف تعیین کند.
دبیرخانه شورای ملی مقاومت ایران
۲۶ اسفند۹۱ (۱۶ مارس۲۰۱۳ )