ساکنان لیبرتی از کمیسر عالی پناهندگان ملل متحد خواستار تمرکز بر مساله اورژانس امنیت شدند

 بازاسکان قطره یی و ادامه مصاحبه ها این تصویر غلط را می‌دهد که امور در مسیر درست پیش می‌رود و کلیه ساکنان به زودی بازاسکان می‌شوند و جان اکثریت عظیمی که در لیبرتی باقی می مانند را به طور مضاعف به خطر می‌اندازد.

مجاهدان لیبرتی امروز در نامه مشترکی به کمیسر عالی پناهندگان عالی ملل متحد، با تأکید بر اینکه در معرض کشتار جمعی قرار دارند و هر آن ممکن است فاجعه موشکباران ۹ فوریه تکرار شود،

نوشتند با سه وعده فریبکارانه و دروغ کوبلر یعنی انطباق لیبرتی با استانداردهای انساندوستانه، بازاسکان سریع و سلامت و امنیت، مجبور به ترک اشرف شدند.

این نامه که به امضای حدود ۳۱۰۰ ساکن لیبرتی رسیده تصریح می کند: «تا کنون ۲۸۰۰ نفر (توسط UNHCR) ثبت نام شده اند، ۲۰۰۰ نفر مورد مصاحبه قرار گرفته اند. مقامات آمریکا، آلمان، فرانسه و ایتالیا جمعا با ۲۷۴ تن مصاحبه کرده اند ، اما در ۲۰۱۲ و ۲۰۱۳ تا کنون فقط ۷ نفر بازاسکان شده اند و هیچ چشم‌انداز نزدیک و زمانبندی مشخصی برای بازاسکان مصاحبه شدگان وجود ندارد». نامه می افزاید در حالیکه ۳۱۰۰ نفر در قتلگاه لیبرتی تلنبار شده اند ما «حتی از داشتن کلاه و جلیقه حفاظتی سیویل که در اشرف داشتیم، محروم هستیم. آقای کوبلر به‌رغم امکاناتش و گاردهای مسلحی که او را همراهی می کنند ”به‌دلایل حفاظتی و موشکهای منفجر نشده” حتی برای یک بازدید نیم ساعته حاضر نشد بعد از حمله موشکی به داخل کمپ بیاید».

ساکنان لیبرتی در این نامه از کمیسر عالی ملل متحد در امو پناهندگان خواستند تلاشهای کمیساریا روی مسأله اوژانس امنیت جمعی ساکنان متمرکز شود و افزودند: «متد بازاسکان قطره ای» و ادامه مصاحبه ها «این تصویر غلط را القا  می کند و این بهانه را فراهم می کند که گویا همه چیز نرمال و روبراه است و امور در مسیر درست پیش می رود” و ”گویا کلیه ساکنان به زودی بازاسکان خواهند شد” چیزی که خطرات را بر روی اکثریت عظیمی که برای طولانی مدت در لیبرتی باقی می مانند افزایش می دهد” و با دور زدن اوژانس امنیت ”با جان افراد بی گناه و بی دفاع بازی می کند».

ساکنان لیبرتی به عنوان راه حل فوری نوشتند: «دولت آمریکا که با یکایک ساکنان موافقتنامه حفاظت آنها تا فرجام نهایی را امضا کرده است…. می‌تواند همه ساکنان را به سرعت با هزینه خود ما  ولو به طور موقت و به عنوان سرپل به آمریکا منتقل کند. این انتقال فوری و جمعی می‌تواند تحت نظارت کمیساریا به سایر کشورها  انجام شود. اگر چنین انتقال فوری امکانپذیر نیست تنها راه عملی بازگشت بلادرنگ همگی ما به اشرف است. لااقل … ۲۰۰۰ نفری که پروسه RSD را گذرانده اند به اشرف برگردند و از آنجا … باز اسکان شوند».

ساکنان افزودند پس از ۱۸ ماه از شروع روند پناهندگی اعلام پناهندگی کلیه ساکنان یک اقدام بازدارنده جدی در ارتباط با امنیت آنان خواهد بود.

 دبیرخانه شورای ملی مقاومت ایران

۲۷بهمن ۱۳۹۱ (۱۵فوریه۲۰۱۳)