فراخوان کمیسیون زنان شورای ملی مقاومت برای نجات جان زنان زندانی در اردوگاه مرگ قرچک ورامین
خانم سروناز چیت ساز، مسئول کمیسیون زنان شورای ملی مقاومت ایران، نسبت به جان زندانیان سیاسی زن که به اردوگاه مرگ قرچک منتقل شده اند هشدار داد و از دبیرکل، کمیسر عالی حقوق بشر و دیگر ارگانهای ذیربط ملل متحد خواستار مداخله فوری به منظور نجات جان زندانیان سیاسی به‌ویژه زندانیان زن شد.
طی هفته گذشته، دژخیمان رژیم آخوندی، به منظور تشدید فشار بر زنان زندانی سیاسی آنان را از زندانهای گوهردشت و اوین به اردوگاه مرگ قرچک ورامین منتقل کرده اند که محل زندانیان عادی و خطرناک است.
شماری از زندانیان منتقل شده به اردوگاه مرگ قرچک از خانواده های شهیدان حمله ۱۹فروردین به اشرف یا از خانواده های مجاهدان اشرف هستند. از جمله:
– خانم شبنم مددزاده ، دانشجوی ۲۵ساله که به خاطر داشتن رابطه خانوادگی با مجاهدان اشرف به ۵سال زندان محکوم شده است. یک خواهر و یک برادر وی به نامهای مهدیه و علی اکبر در کشتار ۱۹فروردین به شهادت رسیدند.
– خانم مریم حاجیلویی ۳۲ساله، که برادرش مسعود حاجیلویی در قتل عام ۱۹فروردین به شهادت رسید.
– خانم مریم اکبرزاده، ۳۲ساله، مادر ۳فرزند از دستگیرشدگان قیام و محکوم به ۱۵سال حبس است, ۴تن از اعضای خانواده او در اشرف هستند. چهار برادر وی نیز به جرم هواداری از مجاهدین در دهه۶۰ اعدام شدند.
– خانم کبری امیرخیزی، ۵۶ساله، که یک چشمش بر اثر شکنجه نابینا شده و مبتلا به بیماری حاد قلبی است. ۵تن از بستگانش ازجمله دو فرزندش در اشرف هستند.
– خانم مطهره بهرامی، ۶۱ساله، از بستگان مجاهدان اشرف، احمد و محسن دانشپور، پسر و همسرش به اتهام آخوندساخته محاربه به اعدام محکوم شده اند.
وضع اردوگاه مرگ قرچک که در بین مردم به کهریزک دوم معروف است، از هر لحاظ بسا وخامت بارتر از زندانهای اوین و گوهردشت است. زندانیان به چند سوله متعفن و فوق العاده کثیف و غیربهداشتی منتقل شده اند. زندانیان از نظر آب، امکان استحمام، امکانات بهداشتی و درمانی و امکانات زندگی روزمره به شدت در مضیقه هستند. غذای زندانیان تکه یی نان و پنیر بخور و نمیر است. به زندانیان تنها یک بار در روز اجازه استفاده از دستشویی داده می‌شود. اعتراض زندانیان به این فشارهای ضد انسانی، با ضرب و جرح با باتون و هتاکی های رذیلانه پاسخ داده می شود.
کمیسیون زنان شورای ملی مقاومت ایران
۲۲اردیبهشت۱۳۹۰ (۱۲مه۲۰۱۱)