پاسخ به اظهارات وزیر خارجه عراق در دیدار با وزیر خارجه فاشیسم دینی حاکم بر ایران

پیرامون سفر وزیر خارجه فاشیسم دینی حاکم بر ایران به عراق و اظهارات آقای زیباری درباره سازمان مجاهدین خلق ایران و ساکنان کمپ اشرف نکات زیر شایان یادآوری است

و بر اساس اصل بیطرفی مطبوعات امیدواریم شما این نکات را در پاسخ به آنچه در این باره از رسانه شما پخش شده است, درج کنید:
۱- وزیر خارجه رژیم آخوندی در سفر شتابزده اش به عراق که بلافاصله پس از انتشار حکم دادگاه اسپانیا صورت می گیرد ,مذبوحانه تلاش می کند نتایج خسارت بار این حکم برای نظام آخوندی را خنثی یا کم اثر کند.

دادگاه رسیدگی به پرونده حمله جنایتکارانه ژوییه۲۰۰۹ نیروهای عراقی به کمپ اشرف را در چارچوب جنایت جنگی، جنایت علیه بشریت و جنایت علیه جامعه بین المللی آغاز کرده و سپهبد عبدالحسین شمری فرمانده عملیات فوق را به دادگاه احضار کرده است. این حکم تصریح می کند که وقتی پای نقض وخیم کنوانسیونهای بین المللی و به طور مشخص کنوانسیون چهارم ژنو در میان است، سلسله مراتب حکومتی نقض کننده کنوانسیون مسئول هستند. 
۲- با اینکه آقای زیباری پیش از این بارها بر موقعیت بین المللی ساکنان اشرف (الزمان:۱۸/۷/۲۰۰۵) تأکید کرده و گفته بود: «دولت عراق تعهد داد که حقوق آنها را محترم بشمارد و به معاهدات بین المللی و میثاقهای حقوق بشر ملتزم باشد»، ( تلویزیون العربیه ۲۷مارس۲۰۰۹) اما بسیار تأسف بار است که او هیچگاه و از جمله در کنفرانس روز چهارشنبه, به حمله ژوییه ۲۰۰۹ و کشته شدن ۱۱تن و مجروح شدن بیش از ۴۸۰تن و بازداشت ۷۲روزه ۳۶تن از آنها اشاره یی نمی کند. معلوم نیست ایشان چه توضیحی در مورد شکنجه روانی شبانه روزی که توسط مزدوران وزارت اطلاعات آخوندی با بیش ۱۴۰بلندگو طی ۱۱ماه گذشته علیه ساکنان اشرف اعمال می شود, دارند؟ به محاصره ضد انسانی دوساله اشرف به ویژه در امر پزشکی که تاکنون باعث مرگ دو نفر و وخامت حال شمار زیادی از ساکنان شده است اشاره و اعتراضی نمی کند؟ همان موضوعاتی که هم در گزارش دبیرکل و هم در گزارش آقای اد ملکرت به پارلمان اروپا و گزارش گزارشگران ملل متحد ذکر شده است. آیا این همان التزام به معیارهای بین‌المللی است؟ آیا ایشان از قطعنامه های پارلمان اروپا مصوب ۲۴آوریل ۲۰۰۹ و ۲۵ نوامبر۲۰۱۰, در مورد حقوق ساکنان اشرف بی اطلاع است؟ 
۳- بیشتر بنظر می رسد که آقای زیباری با قاطی کردن مجاهدین و برخی سازمانها و گروههای دیگر و تأکید بر اینکه «ما بسیار بیشتر از هر طرف دیگر از شرارتهای این سازمانها علیه منافع و شهروندانمان رنج برده ایم و قانون اساسی ما به هیچوجه اجازه حضور هیچ سازمان مسلحی را در خاک مان نمی دهد» در صدد است به ملایان خون آشام حاکم بر تهران و میهمان تازه از راه رسیده اش خوشآمد بگوید و بخشی از تعهدات مالکی به رژیم ایران را جامه عمل بپوشد. اما آقای زیباری نسبت به حقایق زیر تجاهل می کند:
• ساکنان اشرف تمامی سلاحهایشان اعم از سبک و سنگین و انفرادی را در سال ۲۰۰۳ به طور داوطلبانه به نیروهای آمریکایی تحویل داده اند و هم اکنون ۸سال است که هیچگونه سلاحی در اختیار ندارند.
• حضور ساکنان اشرف که ۲۵سال است در عراق هستند، بر اساس قوانین و معاهدات بین المللی است و همچنانکه بسیاری از رهبران عراقی اعلام کرده اند، آنها پناهندگان سیاسی مشمول کنوانسیون چهارم ژنو هستند و هیچکس نمی تواند این حق را از آنها سلب کند. دادگاه اسپانیا علاوه بر این تصریح کرده است که مجاهدین از سال ۱۹۸۶ استاتوی ماورای سرزمینی و از ۲۰۰۴ استاتوی افراد حفاظت شده تحت کنوانسیون چهارم ژنو را داشته اند.
• علاوه بر این مردم عراق هر چه شرارت متحمل شده اند از رژیم آخوندی و مزدورانش درعراق است مردم عراق رابطه بسیار حمایت آمیزی از مجاهدین دارند. ۵میلیون عراقی در ژوئن۲۰۰۶ و ۳میلیون شیعه از جنوب در ژوئن ۲۰۰۸ طی بیانیه هایی اعلام کردند حضور مجاهدین در عراق سد سدید فرهنگی و اجتماعی در مقابل بنیادگرایی دینی است که از ایران ولایت فقیه سرچشمه می گیرد. 
۴- نکته آخر و شاید مهمترین نکته هم اینکه آقای زیباری به این واقعیت اشاره نکرده است که صورت مسأله در عراق, ربودن حاکمیت این کشور توسط ملایان حاکم بر ایران است که بارها در بالاترین سطوح اذعان کرده اند که در نظر دارند «خلاء قدرت» ناشی از خروج نیروهایی آمریکایی از عراق را پر کنند. مداخلاتی که امروزه برای خرد و کلان در سراسر عراق اظهر من الشمس است.

دبیرخانه شورای ملی مقاومت ایران
۱۶دی۱۳۸۹ (۶ژانویه۲۰۱۱)